Brinkman en de “verrader” van Bouterse hebben wat gemeen

En tenslotte kwam hij toch uit de kast: Brinkman trok de stekker uit zijn lidmaatschap van de PVV-fractie en begon voor zichzelf. Al vanaf de start etaleerde hij zich graag als dissident. Die een voorstander was van meer democratisering binnen de partij, die eigenlijk nooit een partij geweest is. Die een voorstander was van de oprichting van een jeugdafdeling. Voor beide opvattingen kreeg hij binnen “zijn” PVV nooit echt de handen op elkaar. Want alle fractieleden wisten heel goed, dat Geert geen voorstander was van democratisering binnen zijn partij, die hij zo graag een “beweging” noemt. En waar alle fractieleden weten, dat hun toekomst afhangt van de mate waarin ze Geert, de oppergod van de PVV, steunen, volgen ze zijn standpunten blindelings. Ook daarom verdedigde Hero als fractievertegenwoordiger het PVV-standpunt over dat werkelijk lachwekkende “Polenmeldpunt” in de Tweede Kamer met de overtuigingskracht, die het gemiddelde PVV-fractielid zo eigen is.
Waarom toch die plotselinge ommezwaai nog geen 14 dagen na zijn heldhaftig optreden achter de TK-microfoon? Ineens was hij een tegenstander van dat meldpunt, dat hij discriminerend vond! Met een simpel Sms’je lichtte hij Geert Wilders in over zijn voornemen, nee besluit, om uit de partij, sorry beweging te stappen. Hij liet niet na dat aan de pers te laten lekken, zodat hij zich verzekerd wist van voldoende media-aandacht bij de persbijeenkomst later op de dag. Nadat hij de microfoons had geteld, de camera’s hoorde zoemen, afspraken had gemaakt met DWDD en Pauw & Witteman, ging hij ervoor zitten. En kwamen de ontboezemingen, waarbij hij zelfs een (zij het klein) tipje oplichtte van de alles bedekkende sluier van het geheim van de financiering van de PVV. Waarover hij eerder in de TK met felheid, de PVV-er eigen, betoogde, dat wetgeving m.b.t. “openheid van herkomst van financiers van de politieke partij niet in het belang van Henk en Ingrid zouden zijn”. Henk en Ingrid (ik zou die mensen nu wel eens in levende lijve willen aanschouwen) als geheime financier van de PVV. Jaja. Nu vertelde Hero bij P&W, dat het zou gaan om een groot lobbykantoor in de VS. De rest laat zich raden: het lobbykantoor werkt in het belang van steenrijke Amerikaanse Joden, die alle belang hebben bij een pro-Israel houding, waarvan de PVV immers de exponent bij uitstek is. Niet zo verwonderlijk als je beseft, dat Wilders een belangrijk deel van zijn scholing gehad heeft in Israel en daar ook zijn islamhaat ontwikkeld heeft. Blijft de vraag: waarom juist nu Hero?
Voor mij is het simpel: Hero wist, dat hij bij volgende verkiezingen van de kandidatenlijst gewipt zou worden. Niet zoals bij een echte partij na intern (democratisch) partijberaad op basis van keurige statuten, maar op basis van een simpele pennenstreek van de “boss himself”, Geert dus. Dus leek het Hero veiliger om alvast de “partij” te verlaten en voor zichzelf te beginnen. In de illusie, dat hij ooit op eigen kracht groot zou kunnen worden. Een soort Rita in mannenkostuum. Uitstel van executie dus, want net als Rita zal ook Hero binnen afzienbare termijn laten zien te licht te zijn voor dit vak. Misschien kan hij terug naar het rechercheurkorps. Verdient wellicht wat minder, maar ach, je bent van de straat.
Dan de relatie met de kwestie Bouterse. Die vraagt om toelichting, want ik ben de laatste om te suggereren, dat er enige overeenkomst is tussen Hero en Desi. De kleuren kloppen al niet. Wel voor wat betreft de “timing” van het uiten van zaken. Want waarom riep getuige/betrokkene plotseling in 2012, dat Bouterse wel degelijk in fort Zeelandia 2 mensen eigenhandig had vermoord? Waarom hield de man dat al die jaren voor zich? Omdat hij ernstig ziek was en vlak voor zijn dood “schoon schip” zou willen maken zoals Bouterse-hater en topadvocaat Gerard Spong veronderstelde? Of omdat het aannemen van een amnestiewet ten gevolge waarvan Bouterse de dans definitief zou ontspringen, ook deze man te ver ging ? Waarom kwam de man niet eerder met zijn getuigenis? Ik hou het erop, dat deze getuige/betrokkene gewoon ging voor een “heldenrol” ging en daarbij een inschattingsfout maakte. Namelijk de inschattingsfout, dat de coalitiepartner van de partij van Bouterse, nooit akkoord zou gaan met een amnestiewet. Maar die coalitiepartner doet dat dus wel en dus zit Suriname binnenkort echt opgescheept met een president, waarvan zal blijven verondersteld, dat hij een moordenaar is, maar waarvan het nooit bewezen zal kunnen worden. En dus zal de man in kwestie niet de “nationale roem” gaan genieten waarvan hij droomde.
Zo ook zal Brinkman niet de “grote man” worden, die hij veronderstelt te zijn! Hij zal ten onder gaan aan zijn eigen zelfbeeld.

Bon Ton