zondag 22 april 2012

Catshuisoverleg geklapt: een analyse hoe verder

Je kunt natuurlijk gemakkelijk achteraf beweren, dat het allemaal voorspelbaar was, dat het Catshuisoverleg zou mislukken. Da's makkelijk en ook een beetje "een koe in z'n kont kijken". Heb je ook niet zoveel aan: beweren, dat je het van meet af aan verwacht had. Dat het een paar weken terug voorspelbaar was, dat is wat anders. Maar toch een analyse: Voor mij staat vast, dat het Wilders c.s. nooit te doen is geweest om het dragen van medeverantwoordelijkheid voor een regeringsbeleid. Iemand, die vooral aan het "twitteren" is en die Fitna, een nieuw boek, een slechte analyse over de Euro en een polenmeldpunt (waar blijft trouwens het eindverslag daarover?)veel belangrijker vindt dan waardevol en vooral inhoudsvol overleg in de politieke arena (de Tweede Kamer dus) is geen serieuze democratische partner, maar alleen maar een roeptoeter. Zoals de Haagse Burgemeester van Aartsen (die "onze" Geert immers al wat langer meemaakte als VVD-fractielid) terecht stelde: op het moment, waarop de ontwikkelingen en/of de besluitvorming Wilders zelf raakt, loopt-ie weg. Wat Wilders doet is maar 1 ding: populair proberen te worden en proberen meer te bereiken dan Fortuyn bereikt heeft of wellicht zou hebben."Zou", want ik ben er nog steeds van overtuigd, dat ook Fortuyn, als hij niet vermoord was, genadeloos door de mand gevallen zou zijn. Omdat het net zo'n narcist was als Wilders nu is: je houdt in de eerste plaats van jezelf, ziet jezelf als toekomstig machthebben en hebt daar "alleen maar" stemmers voor nodig. Geen stemmers, die ook nog lid van je partij kunnen en willen worden, want dat is alleen maar ballast. Stel je voor, elk jaar een ledenvergadering met mensen, die met je in discussie willen over de te volgen koers. En een kascontrolecommissie willen om je boeken na te trekken. Bij Fortuyn zouden ze dan tegen al die vastgoedjongens (inclusief Harry Mens)aangelopen zijn, die zich bereid hadden verklaard om geld in de kas te storten. Bij Wilders zouden die partijleden er ook alleen maar achter komen waar het geld vandaan komt. Nou is daar bij de PVV misschien geen partij voor nodig, want vandaag of morgen klapt Hero Brinkman wel een keer uit de school. Als-ie tenminste echt iets weet van de partijfinanciering. Een paar moeten het weten! Nee, niet de Mos en Fritsma, die types vertrouwt Wilders niet echt. Hooguit, die chaperonne van Wilders en Bosma. Maar goed, Wilders wil dus helemaal geen eindverantwoordelijkheid voor moeilijke besluiten. Hij wil wel eindverantwoordelijkheid, maar dan alleen als hij de absolute meerderheid in de Tweede Kamer zou krijgen. En ik hoop van ganser harte, dat dat nooit gebeurt. Maar ik ben er wel huiverig voor, want hij heeft een grote achterban van mensen, die niet verder kijken dan hun neus lang is, zich graag laten bedonderen. Mensen, die straks zijn campagneverhaal (Europa kan doodvallen, de islam is het grote gevaar en de oorzaak van alle financiele ellende) blindelings zullen slikken. En denken, dat "het volk" niet door Wilders c.s. gepakt zal gaan worden. Forget it! De huidige financiele boekhouding zal niemand ongemoeid laten, welke partij het dan ook voor het zeggen krijgt. Eerlijk gezegd heb ik ook nog geen heldere keuze voor ogen bij de verkiezingen straks. Ik voel niets voor een regering, die de pijn alleen bij de grotere meerderheid (lage- en middeninkomens dragen immers met elkaar het meeste bij aan de staatskas), voel ook niets voor een regering, die alleen maar weet te zeggen "de zwaarste schouders moeten de zwaarste lasten dragen" en vervolgens de middeninkomens extra belast of zij, die er inderdaad iets harder voor gewerkt of gespaard hebben belasten met extra aanslagen voor de huur van een woning, gebruik van een auto, dragen van schoenen en kopen van kleding: daar meer voor moeten gaan betalen omdat ze iets meer hebben dan de arme Nederlander. Ik voel wat dat betreft niet voor gelijkheid maar voor eerlijkheid en rechtvaardigheid. De pijn evenwichtig en integer verdelen: prima! Maar dan ook een definitief einde maken aan de grenzeloze "grijperij" door topmanagers en beursspeculanten (maak maar een begin met de aandeelverkoopverbod binnen de eerste 3 jaar na aankoop). Maar dan ook nog eens kritisch stilstaan bij de vraag of we niet veel te ver doorgeschoten zijn met privatiseren. Moeten we niet een paar zaken, die we hebben "gedelegeerd" aan zogenoemde marktpartijen, opnieuw tegen het licht houden en op z'n minst het toezicht verscherpen. Of ik wat dat betreft veel moet verwachten van een PvdA, daar heb ik twijfels bij: als ik het functioneren van een Raad van Commissarissen zie bij ING en Post.NL heb ik daar grote twijfels bij. Als ik zie welke mensen het echec van Vestia impliciet hebben mogelijk gemaakt (was "toezichthouder" Noordanus geen ex-PvdA wethouder?), heb ik daar m'n twijfels bij. Kortom: ik zoek naar een partij, die de lasten en lusten eerlijk verdeelt en het grote "graaien" een definitief halt toeroept. En dat is zeker niet de PVV!

Geen opmerkingen: