woensdag 25 juni 2008

Niet Annet, maar Andre bepaalt

Den Haag, 25 juni. De regeringspartijen zijn het op hoofdlijnen eens geworden over een regeling voor embryoselectie. Daarmee is een politiek conflict tussen PvdA, CDA en ChristenUnie van de baan.
Bovenstaande tekst is de kop van een bericht in de NRC van vandaag. Op mijn verjaardag nog wel bereiken PvdA, CDA en Christen Unie een "accoord" over een principiële kwestie, waarover je eigenlijk geen politiek accoord mag bereiken. Omdat het persoonlijk geweten bepalend behoort te zijn bij het nemen van een beslissing inzake embryo-selectie. Niet Andre, maar Annet zelf behoort te beslissen wat ze doet, als er redenen zijn om aan te nemen, dat de vrucht die ze draagt best eens erfelijk belast zou kunnen zijn met een kwaadaardig ziekterisico.
Wat voor een accoord is er dan wel bereikt? De NRC bericht:

"Het gisteren bereikte akkoord voorziet in een verruiming van de mogelijkheid tot embryoselectie voor dragers van het erfelijke gen dat borst- of darmkanker kan veroorzaken bij hun kinderen." Maar pas op: "Op verzoek van de ChristenUnie wordt de toestemming voor embryoselectie afhankelijk gemaakt van een aantal scherpere criteria, zoals de aard van de erfelijke aandoening, de behandelbaarheid en de leeftijd waarop de ziekte zich zal manifesteren."

Verruiming dus, zoals 9 van de 10 Nederlanders dat ook willen, maar op basis van nadere criteria! En wie gaat die criteria vaststellen? Niet zwangere Annet in overleg met haar partner en vader Piet, maar Andre! Want: De betrokken ministers moeten het nog eens worden over belangrijke details, zoals de vraag of er een commissie van deskundigen komt die in individuele gevallen toetst of embryoselectie is toegestaan. . "Als er al een commissie komt, is het de vraag of die landelijk zal zijn en of die individuele verzoeken zal toetsen dan wel nieuwe ziekten”, zei minister Klink (Volksgezondheid, CDA) gisteren desgevraagd".

Ach, een commissie dus, die (misschien) individuele verzoeken zal gaan toetsen! We gaan dit toch niet echt bedenken hè? Een commissie van "wijze" mannen van misschien wel "gereformeerde" huize gaat straks uitmaken of de in gewetensnood verkerende Annet (want een beslissing tot embryo-selectie en eventuele latere vernietiging van een embryo neemt ook Annet natuurlijk niet zomaar op een achternamiddag) mag kiezen voor een dergelijke selectie of niet. Let wel: 9 van de 10 Nederlanders zijn het niet eens met een dergelijke gang van zaken, maar zijn het eens met de stap die staatssecretaris Bussemakers eerder wilde zetten. Maar hier dreigt een kleine minderheid de wil op te leggen aan 9 van de 10 Nederlanders. Een schande, die dit kabinet nog ongeloofwaardiger maakt dan het al is. Over dergelijke kwesties sluit je geen compromissen, benoem je geen commissies en laat je niet anderen beslissen!

Terwijl het toch allemaal zo simpel is: iedere vrouw, elk echtpaar maakt zelf - op basis van eigen afweging en geholpen door het eigen geweten - zelf uit of het gebruik maakt van de mogelijkheid van embryo-selectie of niet. Let wel: Amalia uit Elspeet of Uddel kan gewoon zelf blijven beslissen om van die mogelijkheid geen gebruik te maken. Op grond van haar geweten of zich baserend op haar eigen geloofsafweging. Iemand, die gelooft, dat slechts "God beschikt" en de mens niet, moet dat vooral zelf weten. Je zou ook kunnen redeneren, dat God ons ook intelligentie en vaardigheden heeft gegeven waar gewoon gebruik van zou kunnen worden gemaakt, maar ok. Maar Annet uit Utrecht moet gewoon kunnen beslissen om wel van die mogelijkheid gebruikmaken. En Annet mag niet afhankelijk zijn van een commissie, die voor haar en haar partner beslist of het gevaar van een erfelijke (dodelijke) ziekte groot genoeg is of te klein is.
Simpel gezegd: gewetenskwesties laten zich niet in een politiek compromis vatten. Daarvoor beschikt elk weldenkend mens over z'n eigen geweten. Als dat geweten een "lijntje" met God heeft prima, maar als dat geweten geen "lijntje" met God heeft, behoort er geen commissie te zijn, die vooraf toetst of het "geweten" voldoende kan toetsen.
Dit kabinet maakt zichzelf steeds onwaarschijnlijker.