maandag 29 september 2008

Ga maar rustig slapen, zeiden Nout en Wout

Allebei bleven ze het roepen: Nout en Wout (Nellink en Bos). We zouden wel een "kuchje" kunnen krijgen van de "hoestbui" in de V.S., maar de bankstructuur en met name het toezicht waren hier in Nederland zo anders, dat de problemen zoals in de V.S. zich hier niet zouden kunnen voordoen. Zelfs toen in Amerika banken begonnen om te vallen en de eerste verhalen rond de werkelijk schandalige bonussen (zoals bij de bank Lehman Brothers, waar alleenbij de New Yorkse vestiging al 170 miljoen euro per jaar werd uitbetaald)naar buiten kwamen, bleven beiden volhouden, dat het Nederlandse volk rustig kon gaan slapen. Jaja...............intussen is Fortis door het ijs gezakt als gevolg van in de eerste plaats eigen grootheidswaanzin en in de tweede plaats effecten van de crisis in Amerika. Want laten we vooral niet over het hoofd zien, dat menigeen en de banken hier voorop ook hebben belegd in de "waarde" (lees "lucht") van banken in Amerika. Want daar kwamen toch alle wonderen vandaan. Inmiddels is er een reddingsplan en blijft het de vraag of het genoeg is. Want wanneer nog maar kort geleden Nout en Wout in koor roepen, dat het "ons niet zo zal raken" en inmiddels beide wizkids een weekend lang hebben vergaderd met andere Europese toppers (inclusief "onze" tante Neelie) om de Fortis bank inclusief het gekochte ABN AMRO te redden, groeit het vertrouwen in beide "toppers" natuurlijk niet.
Inmiddels maken we de balans op:

- we hebben v.d. Hoeven, die er bij AH een zooitje van maakte, want pure manipulatie met cijfers goedkeurde om de "balans" (en daarmee de beurswaarde en daarmee de optiewaarde van de heren aan de top) een beter aanzien te geven
- we hadden Rijkman Groenink, die met zijn kornuiten eerst beweerde, dat ABN AMRO in Europees verband groter moest groeien en dus Antovenetta moest inlijven. Een dure juridische strijd met de Berlusconi-adepten was het gevolg, maar onze Roelof won het gevecht en zag zijn opties in waarde stijgen. Kort daarna werd Antovenetta weer aan de Italianen terugverkocht in het kader van de verkoop van ABN AMRO aan het Fortis-consortium, de Bank Santander en de Bank of Scotland. Toen was ABN AMRO ineens weer te klein om voort te bestaan! Aan de eindstreep incasseerde onze Roelof zo'n 10 miljoen euro als beloning voor zijn "grote verdiensten". Valse voorlichting c.q. beursmanipulatie wil ik het liever noemen.
- Fortis heeft zich vertild aan ABN AMRO, heeft er waarschijnlijk teveel voor betaald en zag bovendien deze financiele operatie doorkruist door de Amerikaanse kredietcrisis

Wanneer stoppen we eens met die ordinaire aandeelhandel, met die haast criminele managementcultuur, met die doorgeschoten privatisering (wanneer wordt onze thuiszorg aan de Chinezen verkocht?), met die walgelijk hoge bonussen? Oh ja, zouden onze managers dan allemaal naar het buitenland, bijvoorbeeld naar Amerika vertrekken? Laat ze lekker gaan dan! Laten we nu een einde maken aan deze volstrekt verkeerde vorm van ogenschijnlijk liberalisme, deze ogenschijnlijk als "marktconcurrentie" opererende wolf in schaapskleren. Concurrentie is goed, meer verdienen als je hard werkt is goed en verkoopbaar. Maar verdienen aan "lucht" (kijk naar de volkomen uit de hand gelopen waardestijging van de huizen) is niet hetzelfde als hard werken en ook niet verdedigbaar. We moeten terug naar betere verhoudingen waar het gaat om verdeling van werk en inkomen. We moeten terug naar "echte" aandeelhouders en af van de aandelenscharrelaars. We moeten niet terecht komen in een situatie, waar 50 managers 170 miljoen aan bonussen verdeelt en tegelijkertijd 1 op de 5 mensen niet verzekerd is voor ziektekosten!Kortom: laten we stoppen met de V.S. als het grote voorbeeld van alles stellen! Ga niet rustig slapen, maar laten we "effe wakker blijven".

zondag 28 september 2008

De Horeca begrijpt het niet helemaal

Een stukje tekst op Teletekst afgelopen week: de overkoepelende Horecaorganisatie heeft aan de bel getrokken. Er zou sprake zijn van oneerlijke concurrentie nu een aantal Horecabedrijven (meestal cafés) een actie heeft ontketend voor “burgerlijke” ongehoorzaamheid. Dat wil zeggen, dat men de wetgeving, die per 1 juli is ingegaan, wil ontduiken door een boetenpot in te stellen, waaruit eventuele boeten betaald kunnen worden. Intussen hebben deze bedrijven de asbakken weer tevoorschijn gehaald voor klanten, die toch zouden willen roken. Het “gehuil” over omzetverlies is niet van de lucht. Het argument, dat de roker vrij moet zijn om zelf te beslissen door te roken, wordt weer eens van stal gehaald. De “limit”: burgerlijke ongehoorzaamheid leidt tot “ongelijkheid” binnen de Horecasector en daar zou de minister maar wat aan moeten doen. Of nog erger: als er sprake is van burgerlijke ongehoorzaamheid, moet de wet maar veranderd worden!
Eerlijk gezegd begrijp ik van de Horecabelangenorganisatie niets. In de eerste plaats leert de ervaring in landen als Spanje en Italië, dat het rookverbod niet tot omzetverlies leidt. Integendeel, daar komen de klanten, die juist vanwege de rookoverlast wegbleven weer terug in de restaurants en de cafés. Nu is buiten roken daar iets makkelijker vanwege het andere klimaat, maar dat is niet de essentie.
De horeca en de betrokken cafés begrijpen volgens mij een paar dingen niet. In de eerste plaats willen ze niet snappen, dat wetgeving, die in onze parlementaire democratie, tot stand komt gewoon gerespecteerd dient te worden. In de tweede plaats snappen ze nog steeds niet, dat het niet gaat om de belangen van de rokers, maar om de belangen van de niet-rokers! Vastgesteld is immers al sinds vele jaren, dat roken niet alleen schadelijk is voor de rokers zelf, maar ook voor degenen, die de rook van anderen “gratis” meekrijgen en inademen! Jaarlijks sterven tienduizenden aan longkanker, niet voor niets staat er op elk pakje sigaretten een heftige waarschuwing. Ik weet het, men komt altijd met het voorbeeld, dat iemand een “opa” heeft, die al 95 is en zijn hele leven stug gerookt heeft. Men vergeet erbij te vertellen, dat er natuurlijk altijd uitzonderingen op bepaalde wetmatigheden zijn, maar dat die uitzondering de wetmatigheid niet onderuit haalt.
Er is een ander argument voor minister Klink om de poot stijf te houden. Er is een ander argument voor Minister Klink om door te gaan met straffen. Wat mij betreft meedogenloos. Kijk, ik heb zelf gerookt, dus ik weet waar ik het over heb. Wat al die cafégangers best scherp zouden mogen beseffen, is dat ze niet alleen bewuste niet-rokers lastig vallen met hun levensbedreigend gedrag, maar dat ze ook bijdragen aan de stijging van de kosten van de gezondheidszorg. Wat mij betreft: niet alleen een forse boete voor die cafés en restaurants, die burgerlijke ongehoorzaamheid prediken, maar ook een premietoeslag voor de notoire rokers. Want kijk, wie bewust risico’s neemt, mag wat mij betreft ook zelf voor de gevolgen opdraaien. Zo ver gaat mijn solidariteitsgevoel niet, dat ik daaraan zou moeten meebetalen.