Heeft dhr. Kesler lak aan de rechter?

Dhr. Kesler, opperhoofd van de KNVB heeft in zijn onmetelijke "wijsheid" beweerd, dat "die gefrustreerde vakbondsmannetjes" eens moeten ophouden, dat "die verwende agenten" niet moeten klagen en ook nog eens gedreigd, dat de KNVB de complete voetbalcompetitie stil legt en desnoods geen ploegen meer inschrijft voor de Champions League. Hij vergat erbij te zeggen, dat hij ook overweegt om Oranje terug te trekken van de EK, maar dat ging hem kennelijk te ver. Want laten we wel wezen: zowel onze vaderlandse competitietop als "oranje" heeft op internationale toptoernooien niets te zoeken, dus terugtrekken? Ach gut. Veel erger zijn zijn diskwalificaties van agenten en vakbondsmensen! Want de politieagenten hebben natuurlijk het volste recht om te staken! Gelukkig wel en zo oordeelde ook een rechter afgelopen week! Wie is meneer Kesler dan wel, dat hij doodleuk een uitspraak van een rechter van tafel veegt? Wie is meneer Kesler dan wel, dat hij er gemakshalve even aan voorbij gaat, dat het de burgemeesters zijn geweest, die de wedstrijden hebben verboden, ondanks het feit, dat de stakende agenten hadden toegezegd, dat ze in actie zouden komen als er ongeregeldheden zouden komen! Wie is meneer Kesler dan wel, dat hij kennelijk niet meer de beelden op z'n netvlies heeft van stenen gooiende Ajax-"supporters". Naar agenten en paarden, meneer Kesler! Hoezo "verwende agenten". Het wordt tijd, dat we met z'n allen besluiten meneer Kesler als een verwende manager te kwalificeren. met een veel te hoog salaris en met een arrogantie waar Berlusconi nog een puntje aan kan zuigen! Kesler hoort thuis in het rijtej demagogen als Verdonk, Wilders en natuurlijk Berlusconi. Gebruik maken van de emotie van voetbalsupporters (want die missen natuurlijk wel twee keer onverbeterlijk "topvoetbal") en zo uithalen naar de agenten, die kort geleden nog "verwend" werden door ordinaire stenengooiers.

Tegenbeweging

Het is en blijft een merkwaardige discussie: Wilders, Terpstra en zijn "tegenbeweging". Op zich is de actie van Doeke Terpstra sympathiek en begrijpelijk: het idee om eens een ander geluid in dit land te laten horen dan dat van Wilders en Verdonk (die ook wat gaat doen aan de files, maar bij de debatten over dit onderwerp schittert door afwezigheid) spreekt ook mij - dat zal niemand verbazen - zeer aan. Want iedereen, die mij kent, weet, dat er voor mij slechts twee argumenten zijn om ooit te emigreren en dat zijn Wilders en Verdonk. De laatste krijgt trouwens gratis zendtijd van Harry Mens, de vrouwen verslindende makelaar uit Noordwijk, die met zijn Business Class uiterst onsmakelijke reclame laat meken door aan zijn tafel verschijnende "deskundigen". Nadat hij eerder Pim Fortuin van gratis zendtijd had voorzien, heeft hij nu Rita Verdonk als nieuw "speelgoed" in de armen gesloten. Kan hij zijn directe "lijntje" met Pim wel afsluiten.....
Emigreren doe ik dus niet. Stel je voor met die fantastische kleinkinderen en overige "aanhang". Resteert het dus het grote "ergeren". Aan het asblonde gevaar uit Limburg en aan die voorgeprogrammeerde (door Kay van der Linde) ex-bewindsvrouwe, die "rechtdoorzee" blijft gaan. Hoop, dat ze geen zwemdiploma heeft....
Wat ik van Terpstra niet goed begrijp is, dat hij na zijn stevige presentatie begint in te binden, begint te relativeren. Naar aanleiding van opmerkingen vanuit de Tweede Kamer, dat daar het debat moet plaatsvinden. Naar aanleiding van opmerkingen van Wilders himself, dat zijn tegenbeweging voor hem bedreigend kan zijn, anderen op (verkeerde!) ideeen kan brengen. Daarmee kiest hij overigens de zelfde benadering als Pim Fortuin destijds, dat hij "gedemoniseerd" wordt. Maar doet hij dat niet zelf met zijn eenzijdige aanvallen op het geloof van mensen, die hier wonen? Is het niet zo, dat de "pot" nu de "ketel" verwijt?

Effe tokkelen?

Het moge duidelijk zijn, dat "sociaal management" binnen bedrijven vandaag-de-dag op een andere manier wordt ingevuld dan in de jaren, waarin ik net fris van de Sociale Academie stapte. En met veel goede moed me begon bezig te houden met een vorm van personeelsbeleid, die in de eerste plaats op mensen en daarmee (in de tweede) plaats ook in het belang van het bedrijf zou moeten zijn.
Dat is nu anders: de sfeer binnen bedrijven is veranderd. Niet zozeer de ontplooiingsmogelijkheden en de collegialiteit en communicatie zijn van primair belang. Veeleer wordt (soms bewust, soms onbewust) ingespeeld op egoisme, concurrentie, korte-termijn-succes etc. Ter meerdere glorie van de aandeelhouderswaarde op korte termijn en niet zeer op de waarde op langere termijn. ER bestaan ook geen echte aandeelhouders meer: mensen, die hun geld inzetten op de langere termijn positieve ontwikkeling van een bedrijf. De meeste aandeelhouders zijn mensen (of fondsen), die mikken op stijging van de koersen vandaag of hooguit morgen (is eigenlijk al te laat) en vervolgens de aandelen doorverkopen.
IN deze sfeer past ook de gedaanteverandering van het bedrijfsuitje. Was het uitstapje, een keer per kwartaal of een keer per jaar, voorheen een mogelijkheid om "elkaar beter te leren kennen in een ontspannen sfeer buiten het bedrijf" of een kans eens op een meer informele manier met elkaar van gedachten te wisselen, vandaag-de-dag is het uitstapje geen uitstapje meer, maar een "social event". Het Engels maakt het ook meteen anders. Vandaag de dag gaan we ook niet naar een toneelvoorsteling of op excursie, nee vandaag-de-dag is het "social event"gericht op het verder verscherpen van de onderlinge concurrentie. Dus werpen we ons op luchtkussens, nemen we een "stormbaan", waarvoor menig beginnend militair zich niet voor zou hoeven te schamen. Vandaag nemen we moeiteloos plaats in een squad, negeren de veiligheidsvoorschriften en gaan we zonder valhelm moeiteloos 3 keer over de kop. Vandaag gaan we - op zondag - met een groot vlot over een snelstromende rivier en verdrinken we bij de sluis, want die hadden we over het hoofd gezien. Vandaag "tokkelen" we van een graansilo (de Ardennen zijn te duur) en negeren eveneens de veiligheidsvoorschriften en donderen naar beneden. Vandaag laten we ons allemaal wijsmaken, dat het "normaal is" om ook in vrije tijd met elkaar te wedijveren, niet voor elkaar onder te doen en van elkaar te winnen. Een ongelukje meer of minder doet er niet toe, dat is slechts van statistische waarde. Het gaat niet meer om de "goede sfeer" of "elkaar beter leren kennen". Het gaat om voortzetting en liefst intensivering van de "ratrace", waar het management ons in wil meesleuren. ter verharding van de onderlinge verhoudingen. Het gaat niet meer om collegialiteit en samenwerken, het gaat om "van elkaar winnen".
Hier moest ik even aan denken, toen ik gisteren de nieuwe wildwaterbaan in Zoetermeer bezocht. Natuurlijk gaan veel mensen ook voor hun ontspanning, voor hun plezier erheen. Maar ik zag ook daar complete bedrijfsgroepen bezig. Elkaar opjagen, stoer doen, niet willen onderdoen voor de ander (pas op, de baas doet en kijkt ook mee!).
Kortom: de "ratrace" wordt in het weekend geoefend. Opdat we door-de-weeks scherper zijn voor de baas. En voor de aandeelhouder!