Ik ben moe. Niet vanwege m’n leeftijd (hoewel echte
fysieke “stunts” op 68-jarige leeftijd toch ook tot de uitzonderingen gaan
behoren), maar vanwege de verkiezingsdebatten. Toegegeven, ik ging er
aanvankelijk voor zitten, maar was eigenlijk bij het eerste debat (geleid door
Knevel en v.d. Brink) al teleurgesteld. Omdat ik het journalistiek slecht vond
en de discussie daardoor ontaardde in elkaar vliegen afvangen en vluchten in “oneliners”.
Het debat deze week op dinsdagavond vond ik
waardevoller en beter georganiseerd: iedereen mocht een paar vragen
beantwoorden bij Petra Gijzen en de discussie daarna verliep gestructureerd,
waardoor standpunten ook veel duidelijker werden. Maar verder is het elke avond
raak bij DWDD, verschijnt bij elk koffieprogramma wel een lijsttrekker en zijn
er ook nog eens vele actualiteitenprogramma’s, waarbij de duidelijk door
spindoctors gestuurde politici hun “act” opvoeren. Het ontbreekt er nog maar
aan, dat de lijsttrekkers niet meedoen aan het programma “sterren springen”,
maar eerlijk gezegd moet ik er niet aan denken getuige te zijn van Emile Roemer
in zwembroek (zal vast geen spannende zijn….), die van de hoge in het zwembad
springt en net als Patty Brard plat terecht komt. Ik moet er niet aan denken om
Buma 10 seconden onder water te zien blijven om daarna proestend boven te komen
en naar adem te zien happen. À propos: Wilders mag van mij heel lang onder
water blijven (springen die 3 bewakers dan synchroon mee van de duikplank?)…….maar
dat zal voor u geen verrassing zijn.
Overigens verheug ik mij wel op de confrontatie bij Eva
Jinek a.s. zondag, als Wilders en Marijnissen bij haar op de bank plaatsnemen.
Ik hoop van ganser harte, dat Marijnissen de vorm van de dag heeft en met de
beroeps “oneliner” de vloer eens aanveegt! Benieuwd wat voor vragen de Telegraaf
voor blonde Eva heeft voorbereid.
Voor het eerst weet ik het dus niet echt. Ik heb de
stemwijzer geprobeerd, maar dat bracht geen verlichting. Kijk ik weet, dat ik
een absolute afkeer heb van rechts (PVV en SGP bijvoorbeeld) en van kapitalisme,
dat ik ook niet houd van extreem links (ik houd niet van dat eeuwige “de
zwakkeren beschermen en eerlijk delen”, dat wel goed bedoeld is, maar veelal
ontaardt in teveel overheidszorg). Ik heb een voorkeur voor ruimte voor eigen
initiatief en ontplooiing), en weet dat ik eigenlijk een beetje links-liberaal
ben, maar welke partij biedt het programma dat daarbij past? Ik houd van
“gestuurd liberalisme”: vrijheid in gebondenheid. Gebondenheid door regulering,
die “uitbuiting” en “onrechtvaardigheid” voorkomen, die voorkomt, dat
liberalisme ontaardt in “egoïsme”, want dat is de afgelopen 20 jaar teveel
gebeurd. De aanvankelijk goede bedoelingen van het destijds “paars” zijn in de
uitvoering doorgeschoten, waardoor de privatisering de oorspronkelijke
intenties heeft ontkend en de verschillen in de maatschappij onevenredig heeft
vergroot. Privatisering van de gezondheidszorg is ontaard in teveel
marktwerking, er is teveel management ontstaan met te hoge salarissen.
Bestuurders van provincies, scholen, gemeenten en woningbouwverenigingen zijn
“bankje” gaan spelen met alle gevolgen van dien. Toezichthouders hebben even de
andere kant uit gekeken, bang, dat ze riante vergoedingen zouden verspelen als
ze ingrepen. Bankmanagers hebben er sowieso een zooitje van gemaakt, maar
niemand heeft het daar over vandaag.
Mijn probleem is dus eigenlijk te willen kiezen voor
een vorm van liberalisme, dat eerlijk delen ook nastreeft, dat het eigen belang
nastreeft in een prettig evenwicht met eerlijkheid en integriteit, dat ook kan
zeggen “genoeg is genoeg” in plaats van “we willen alsmaar rijker worden”. Een
vorm van liberalisme (dat is dus iets
anders dan kapitalisme!), die eigen initiatief stimuleert en ondersteunt, mensen
uitdaagt in plaats van te stimuleren tot “achterover leunen”, maar uitwassen
voorkomt en streng aanpakt. En ook nog eens de “verbondenheid” tussen
verschillende culturen als hoog goed nastreeft en ook concreet maakt in plaats
van het woord alleen maar als kreet te gebruiken. Misschien wil wel teveel en
is dat niet mogelijk door op 1 partij te stemmen. Misschien is het idee, dat ik
in een radioprogramma hoorde (en ook bij DWDD toegelicht zag) niet zo slecht:
iedereen krijgt 150 punten te verdelen over maximaal 3 partijen, die hij/zij
graag ziet samenwerken na de verkiezingen. Ik ga eraan meedoen (heb me al
opgegeven) en nog eens goed kijken welke combinatie van 3 partijen mijn
gedroomd “gestuurd liberalisme” het meest benadert.
Bon Ton
