Je mag alles zeggen in Nederland

Zo langzamerhand glijden we af naar een land, dat inderdaad kan worden gekwalificeerd als een bananenrepubliek. Kijk, Wilders mag hier alles zeggen, want we hebben "vrijheid van meningsuiting". Maar wee degene, die hem op hetzelfde platform van grofheid beantwoordt. Hij mag bijvoorbeeld zeggen, dat Pechtold "een vriendje van Mohammed B. is". Of in het rond lullen over de "linkse kerk", wat immers ook die superintelligente geschiedenisleraar Sorensen altijd doet. Of de hoofdredacteur van de Telegraaf, die zo blij is met de acceptatie van WNL (Wakker Nederland), waar we zonder enige twijfel ook Kay v.d. Linde op het tapijt zullen zien verschijnen. Maar als een uiterst sympathieke cabaretier als Herman van Veen het in z'n hoofd haalt de PVV te waarschuwen voor een structuur zoals de NSB, zijn de rapen echt gaar. Dan wordt Herman van Veen bedreigd door de aanhang van Wilders. Op z'n minst door een deel van de aanhang van Wilders, ongeveer dezelfde types als die destijds meeliepen bij de uitvaart van Fortuyn. En nu kan onze "blonde held" uit Venlo zich daar wel dapper van distantieren, maar hij mag zich best eens beter realiseren welke geest hij uit de fles gehaald heeft zo langzamerhand! Ik begin een eng gevoel te krijgen bij de ontwikkelingen van dit land, waarin bij de gratie van "het vrije woord" zo ongeveer alles gezegd mag worden wat vroeger als "onbehoorlijk" werd beschouwd. En dat "alles mogen zeggen" leidt dus niet tot de oplossing van problemen, maar alleen maar tot grotere felheid, diepere grofheid en niet tot samenwerking, tot wederzijds respect. Politici vallen over elkaar heen om het vooral "op de buhne" goed te doen, het worden allemaal Berlusconi's in spe, ze doen hun best nog grover te zijn dan de opponent, ze doen hun best om op z'n minst in beeld te komen met een nieuwe one-liner, met een nieuwe "vrije" mening. Ik vind ons land afglijden naar een bananenrepubliek. Probleem daarbij is, dat we niet de partijleider hebben van niveau, niet een politicus, die ons bindt, die ons naar elkaar praat, die ons duidelijk maakt, dat we het in dit land vooral samen zullen moeten oplossen, in plaats van ons best doen de ander van het speelveld te spelen of te schoppen. Want zo ervaar ik de politieke discussie van dit moment: we proberen elkaar alleen maar af te troeven in hardheid. En de discussieprogramma's tuinen daar met open ogen in. Want zodra een politicus weer iets grofs geroepen heeft, verschijnt hij achtereenvolgens in DWDD, Nova, P&W, RTL-4 Nieuws of op z'n minst op de voorpagina van de Telegraaf. Het medium, dat trouwens het "stemmingmaken" tot kunst verheven heeft! Want natuurlijk werden de opmerkingen/bedenkingen van Herman van Veen niet op de juiste wijze weergegeven. Er werd niet geschreven, dat van Veen de PVV waarschuwde een echte partij te worden in plaats van een beweging, waarbij hij de NSB als vooebeeld gebruikte. Nee, de Telegraaf kopte meteen breed op de voorpagina: Van Veen vergelijkt PVV met de NSB. En helaas: de PVV achterban leest alleen de koppen van de Telegraaf, probeert niet de nuance te zoeken. En dat weet de Telegraaf heel goed! We worden als we niet oppassen een echte bananenrepubliek, waar niet meer de echte politieke- en maatschappelijke discussie gevoerd wordt, maar het geschreeuw gaat overheersen! We worden een volk (als we niet echt oppassen), dat blind achter krantenkoppen aanholt en meteen gaat reageren op internet. Liefst zo grof mogelijk. Niet zeggen: meneer van Veen, was die vergelijking nu wel zo verstandig (overigens uitte Herman van Veen de waarschuwing natuurlijk niet toevallig bij de herdenking van de val van de Muur!)? Nee, we zeggen meteen, dat "z'n ballen eraf moeten en dat-ie door een vriendje van Mohammed B. om zeep geholpen dient te worden". Wel eens gelezen, die reacties van lezers op internet? Niet doen, je wordt er onpasselijk van en je krijgt de aanvechting te denken, dat we als volk volkomen achterlijk aan het worden zijn. Ik word er heel erg triest van? Wanneer staat er eens een inspirerend leider hier op? Geen type Berlusconi, geen type Sarkozy aub. Misschien kan Sinterklaas ons nog redden van de ondergang?