Je mag alles zeggen in Nederland

Zo langzamerhand glijden we af naar een land, dat inderdaad kan worden gekwalificeerd als een bananenrepubliek. Kijk, Wilders mag hier alles zeggen, want we hebben "vrijheid van meningsuiting". Maar wee degene, die hem op hetzelfde platform van grofheid beantwoordt. Hij mag bijvoorbeeld zeggen, dat Pechtold "een vriendje van Mohammed B. is". Of in het rond lullen over de "linkse kerk", wat immers ook die superintelligente geschiedenisleraar Sorensen altijd doet. Of de hoofdredacteur van de Telegraaf, die zo blij is met de acceptatie van WNL (Wakker Nederland), waar we zonder enige twijfel ook Kay v.d. Linde op het tapijt zullen zien verschijnen. Maar als een uiterst sympathieke cabaretier als Herman van Veen het in z'n hoofd haalt de PVV te waarschuwen voor een structuur zoals de NSB, zijn de rapen echt gaar. Dan wordt Herman van Veen bedreigd door de aanhang van Wilders. Op z'n minst door een deel van de aanhang van Wilders, ongeveer dezelfde types als die destijds meeliepen bij de uitvaart van Fortuyn. En nu kan onze "blonde held" uit Venlo zich daar wel dapper van distantieren, maar hij mag zich best eens beter realiseren welke geest hij uit de fles gehaald heeft zo langzamerhand! Ik begin een eng gevoel te krijgen bij de ontwikkelingen van dit land, waarin bij de gratie van "het vrije woord" zo ongeveer alles gezegd mag worden wat vroeger als "onbehoorlijk" werd beschouwd. En dat "alles mogen zeggen" leidt dus niet tot de oplossing van problemen, maar alleen maar tot grotere felheid, diepere grofheid en niet tot samenwerking, tot wederzijds respect. Politici vallen over elkaar heen om het vooral "op de buhne" goed te doen, het worden allemaal Berlusconi's in spe, ze doen hun best nog grover te zijn dan de opponent, ze doen hun best om op z'n minst in beeld te komen met een nieuwe one-liner, met een nieuwe "vrije" mening. Ik vind ons land afglijden naar een bananenrepubliek. Probleem daarbij is, dat we niet de partijleider hebben van niveau, niet een politicus, die ons bindt, die ons naar elkaar praat, die ons duidelijk maakt, dat we het in dit land vooral samen zullen moeten oplossen, in plaats van ons best doen de ander van het speelveld te spelen of te schoppen. Want zo ervaar ik de politieke discussie van dit moment: we proberen elkaar alleen maar af te troeven in hardheid. En de discussieprogramma's tuinen daar met open ogen in. Want zodra een politicus weer iets grofs geroepen heeft, verschijnt hij achtereenvolgens in DWDD, Nova, P&W, RTL-4 Nieuws of op z'n minst op de voorpagina van de Telegraaf. Het medium, dat trouwens het "stemmingmaken" tot kunst verheven heeft! Want natuurlijk werden de opmerkingen/bedenkingen van Herman van Veen niet op de juiste wijze weergegeven. Er werd niet geschreven, dat van Veen de PVV waarschuwde een echte partij te worden in plaats van een beweging, waarbij hij de NSB als vooebeeld gebruikte. Nee, de Telegraaf kopte meteen breed op de voorpagina: Van Veen vergelijkt PVV met de NSB. En helaas: de PVV achterban leest alleen de koppen van de Telegraaf, probeert niet de nuance te zoeken. En dat weet de Telegraaf heel goed! We worden als we niet oppassen een echte bananenrepubliek, waar niet meer de echte politieke- en maatschappelijke discussie gevoerd wordt, maar het geschreeuw gaat overheersen! We worden een volk (als we niet echt oppassen), dat blind achter krantenkoppen aanholt en meteen gaat reageren op internet. Liefst zo grof mogelijk. Niet zeggen: meneer van Veen, was die vergelijking nu wel zo verstandig (overigens uitte Herman van Veen de waarschuwing natuurlijk niet toevallig bij de herdenking van de val van de Muur!)? Nee, we zeggen meteen, dat "z'n ballen eraf moeten en dat-ie door een vriendje van Mohammed B. om zeep geholpen dient te worden". Wel eens gelezen, die reacties van lezers op internet? Niet doen, je wordt er onpasselijk van en je krijgt de aanvechting te denken, dat we als volk volkomen achterlijk aan het worden zijn. Ik word er heel erg triest van? Wanneer staat er eens een inspirerend leider hier op? Geen type Berlusconi, geen type Sarkozy aub. Misschien kan Sinterklaas ons nog redden van de ondergang?

Dirk: heel apart

"Heel apart" was het optreden van suikeroom Dirk Scheringa bij Pauw & Witteman, de dag nadat de rechter het faillissement had uitgesproken. Zijn antwoorden stonden bol van de dubbelzinnigheden en verdachtmakingen. Veelal gelardeerd met zijn standaard woorden "heel apart". Heel apart was het feit, dat Balkenende hem maar steeds niet terugbelde. Heel apart was het feit, dat de Amerikanen, die toch helemaal over waren komen vliegen uit de VS (of was het een door Dirk ingehuurd toneelgezelschap?), meteen vertrokken na een gesprek met de curator. Heel apart was ook het feit, dat Wouter Bos die 100 miljoen euro niet "even" wilde fourneren. Het was, nogmaals, allemaal "heel apart".
Geen tipje van de sluier lichte hij op. Dirk suggereerde slechts. Hij zelf? Hij bezat niets meer! De zielepoot....Kortom: het interview moest vooral duidelijk maken, dat hij, Scheringa, overal goede bedoelingen mee had gehad, dat hij eigenlijk de "Calimero" van het weekend was en dat anderen de schuld hadden: Bos, Wellink, die andere banken, Lakeman etc etc. Hij had wel spijt van de gemaakte fouten ja, daar was DSB toch ook aan begonnen om aan mensen te compenseren. Begonnen? Steeds werd het conflict weer vooruit geschoven. Tot het moment waarop ingegrepen werd! Dat jarenlang geprofiteerd werd van klanten-domheid en naiviteit, daarover repte Dirk niet. Dat hij zijn bedrijven inmiddels had verweven tot een conglomeraat van van eolkaar afhankelijke BV's, die elkaar over en weer geld leenden, daarover repte hij niet. Over het ontslag van Frank de Grave repte hij niet. "Daarover treed ik niet in de openbaarheid", reageerde hij deftig als hoogst fatsoenlijke onderbreking van een reeks aan suggestieve verdachtmakingen.
Wat mij het meest stoort zijn al die krokodillentranen. Van medewerkers, van inwoners van Wognum. Het is natuurlijk hardstikke beroerd voor al die medewerkers, die niet alleen hun baan, maar ook de korting op hun hypotheken kwijt zijn. Hetgeen leidt tot uiterst bedenkelijke muurgeschriften in het DSB-museum. Het is allemaal de schuld van Bos, van Wellink, van ABN AMRO, van de andere banken.
Maar ja, dat past in een cultuur in Nederland, waarin we collectief de neiging hebben om bij tegenslagen, bij tegenvallers, altijd de schuld bij anderen te leggen. Ik ga de voorbeelden niet noemen, iedereen kent ze. Als het fout gaat, kijken we niet naar ons zelf, maar naar de overheid, naar de politie, naar de banken etc etc.

Het gevoel van Dirk voor klanten en medewerkers

Het is net voor de uitspraak van de rechter inzake het faillissement van de DSB-bank: we zien beelden van de geschrokken Dirk, die pleit voor de belangen van het personeel (2000 man) en de spaarders. "Het gaat om 80 miljoen garantie van de overheid en dan kunnen we een doorstart maken", orakelt hij alsof hij - wel of niet met geitenharen sokken aan de voetjes - er niet zelf een gigantische puinbak van heeft gemaakt. Alsof hij niet zelf Frank de Grave aan de dijk heeft gezet toen deze te kritisch werd m.b.t. de manier waarop sponsoruitgaven in de boeken werden verwerkt.
De voorzitter van de Ondernemingsraad stelde nog wel de avond ervoor (bij P&W) dankbaar vast, dat ook andere banken en verzekeraars zich bezig hadden gehouden met het toekennen van belachelijke provisies (wat mij betreft gewoon ordinaire diefstal)bij koopsompolissen. Met andere woorden: " ook mijn buren rijden regelmatig door rood licht en dus moet je het mij niet verwijten"!
De DSB-bank is, ondanks wat Gerrit Zalm eerder beweerde toen de kredietkrisis zich aandiende, gewoon net zo'n boevenbende als de meeste andere "clubgenoten", waaronder banken en verzekeraars. Dat het laatste een verrassing voor ons zou zijn, is regelrechte onzin! Hoe lang is het eigenlijk geleden, dat we kennis namen van de "legio-lease" constructies, hoe lang is het geleden, dat alle verzekeraars overgingen tot het uitbetalen van vergoedingen i.v.m. lachwekkende provisies bij koopsompolissen.
Ook Scheringa kan dus worden bijgeschreven in het rijtje van "sponsor-weldoeners", zoals Aalbers en anderen: het geld van klanten gebruiken voor het nog meer opblazen van jezelf tot "weldoener". Zie de omschrijving in Wikipedia van het begrip " megalonomie":
Wie megalomaan is, ziet zichzelf als belangrijker of machtiger dan zijn omgeving of schrijft zichzelf bijzondere talenten toe. Soms is megalomanie een uiting van een sterk gevoel van eigenwaarde, maar de oorzaak kan ook zijn dat iemand zichzelf eigenlijk minderwaardig, onbetekenend of onbelangrijk vindt. In dit geval is de megalomanie een verdedigingsmechanisme van de psyche. De megalomaan sublimeert dan zijn minderwaardigheidscomplex in het tegendeel daarvan.
Als voormalig wachtmeester van de rijkspolitie past ome Dirk natuurlijk perfect in bovenstaande definitie. Vaak worden deze mensen nog ziekelijk aanbeden ook. Door Louis van Gaal (die toch meer slimheid mag worden toebedacht...), door het personeel, door de OR, door veel Wognummers, die niet willen geloven in het einde van een sprookje.
Wat er ook voor uitspraak komt straks: failliet of doorstart, Dirk moet weg, dat zal ook ongetwijfeld een voorwaarde zijn. Onderzoek zal moeten duidelijk maken hoe intens er gerommeld is bij het besturen van het DSB-netwerk. Dat onderzoek kan een mooie aansluiting vinden bij de parlementaire enquete, die onafwendbaar is en waarvan ook de handelwijze van Wellink en Bos onderdeel moet uitmaken.
Maar laten we onszelf niet in slaap sussen met de gedachte, dat straks de "echte schuldigen" zullen worden aangewezen. In de eerste plaats zullen die eventuele schuldigen nimmer de schade terugbetalen en in de tweede plaats hebben we met z'n 17 miljoenen ook collectief zitten snurken, konden we niet zo goed meer rekenen en begrepen we te weinig van basis economische begrippen.
We kunnen het er snel over eens zijn, dat de door zovelen geprezen privatisering veel te ver is doorgeschoten, dat het geen toeval kan zijn, dat Scheringa in zijn raad van bestuur steeds VVD-ers aantrok (waarvan dus alleen de Grave enige moed toonde), dat ook Bos fouten gemaakt heeft. Bos had met zijn partij nooit deel moeten gaan uitmaken van een regering, waarvan het ene deel (CDA) vooral uit was op "stilstand en behoud van de macht op relevante posities" en het andere deel slechts interesse had in het om zeep helpen van de koopzondag, opdat de brave geloofsgenoten weer tijd zouden hebben om ter kerke te gaan. Bos had destijds de uitnodiging van SP en Groen Links moeten accepteren en moeten streven naar een progressief kabinet, dat meer oog gehad zou hebben voor de echte belangen van de klant, van medewerkers en van het volk.
Mijn conclusie: we moeten met z'n allen eens bij ons zelf te rade gaan of we straks niet met een heel ander kabinet verder moeten. In elk geval hoort de PVV daar dus niet in thuis, want als een ding de afgelopen dagen wel duidelijk is geworden is het feit, dat de crisis voortwoekert en zeker niet eenzijdig verweten kan worden aan de immigratie van allochtonen.

Overigens: lees ook nog eens mijn column van juli 2009!

Marco Borsato is sympathiek! Maar onschuldig?

Er spoelt een golf van warm medelijden over Marco Borsato, onze nationale troetelbeer, heen. Collectief medeleven over de pech, die hem overkomen is, over het "onrecht", dat hem door directeuren en wellicht mede-aandeelhouders zou zijn aangedaan. De tranen springen ons massaal in de ogen als we begrijpen, dat Leontien en de kindjes zich straks zullen moeten verplaatsen in een VW Polo of nog erger een Peugeot 107. Nu ben ik de laatste om Marco een onaardige vent te vinden, hij heeft in muzikaal en organisatorisch opzicht het nodig gepresteerd, ik draai de DVD's van zijn Symfonica in Rosso tot vervelens toe. Artistiek een geweldenaar. Maar je kunt je vertillen, muzikale en filmische creativiteit staat nog niet garant voor een goed geborgd financieel management. Er zijn voor mij twee mogelijke oorzaken waardoor Borsato financieel uitgegleden kan zijn: gebrek aan inzicht en toezicht of grootheidswaanzin (teveel willen, slapend rijk worden etc). Ik denk positief, dus ik hoop nee veronderstel, dat de eerste orzaak bij Marco's mismanagement gespeeld heeft.
Kijk, het is eigenlijk simpel: je bent aandeelhouder van een bedrijf (da's dus niet hetzelfde als scharrelen op de beurs!), waarvan je toekomst verwacht. je bent zelfs groot-aandeelhouder, in het geval van Marco, samen met 3 anderen. Als aandeelhouders stel je een directie of een raad van bestuur aan en je zorgt voor toezicht. Dat wil zeggen: of je treedt zelf op als commissaris of je benoemt een commissaris, die voor jou ervoor zorgt, dat jouw strategie uitgevoerd wordt en dat de financiele spelregels daarbij toegepast worden. En da's allemaal niet gebeurd, want het ontbrak Marco zelf aan dit soort managementvaardigheden en aan tijd. Dat zal wellicht ook voor de andere aandeelhouders (zoals Gloria en v.d. Boog) gegolden hebben en dan is het debacle verklaarbaar. Want dan gaan (zoals zo vaak) je directieleden en je managers hun gang: verzinnen zelf doelstellingen, sturen op korte termijn, dromen van grotere auto's (zoals ook Joop v.d. Ende terecht opmerkte) en van grotere jaccuzi's. En dan gaat het dus mis. Zoals het al zoveel mis is gegaan en zoals al zoveel bedrijven en BV's hebben bijgedragen aan de kredietcrisis, die natuurlijk niet alleen aan de banken verweten kan worden. Gebrek aan toezicht van de aandeelhouders zelve en hebzucht, gecombineerd met een verkeerd optimisme, dat alles wat je handen aanraken, kan veranderen in goud! Andre Rieu: het debacle van Borsato zou een waarschuwing voor je moeten zijn: groei niet te groot, maar het niet steeds mooier, houd het overzichtelijk en beheersbaar. En neem genoegen met een "redelijk" rendement. Dat laatste zou eigenlijk voor alle ondernemers moeten gelden! Niet meer sturen op "snel rijk worden", maar op een redelijk rendement....

De macht van de kopvoddentax

De kopvoddentax

Tijdens onze vakantie in Spanje heb ik natuurlijk wel degelijk het nieuws gevolgd, zo ook Prinsjesdag, de troonrede en de algemene beschouwingen. Wat het laatste betreft: iedereen was weer nieuwsgierig naar de volgende “act”, die Wilders zou opvoeren, want tenslotte heeft hij de Tweede Kamer zo langzamerhand tot een theater gemaakt. Nu kwam hij met een “kopvoddentax”, een slecht bedachte grap, want geen mens kan zich voorstellen, dat de man zoiets zelf serieus neemt. In de eerste plaats is het nogal makkelijk, zo niet beledigend, om een hoofddoekje als “kopvod” te kwalificeren. Ik kan mij herinneren, dat mijn moeder vroeger ook wel eens een hoofddoekje droeg. Gewoon, omdat dat toen “in” was en een zekere bescherming bood. In de tweede plaats is zijn voorstel lastig controleerbaar, want wat doe je met de vrouw, die een hoofddoekje draagt, omdat ze de gevolgen van een chemokuur een beetje wil bedekken. In de derde plaats is het de vraag of zoveel mensen zich aan een hoofddoekje storen. Hij noemt het horizonvervuiling, maar terecht constateerde Femke Halsema (of was het Agnes Kant), dat “waterstofperoxide” ook horizonvervuilend kon werken, daarmee doelend op de blondering, die Wilders wekelijks toepast. In de vierde plaats leidt een dergelijk voorstel af van de echte problemen in dit land en dat is ook precies hetgeen Wilders graag wil: suggereer, dat het probleem vooral bij een bepaalde bevolkingsgroep of een bepaalde geloofsgroep ligt en je hebt een deel van het volk aan je voeten. Want reken maar, dat een niet gering deel van ons volk er serieus op in gaat. De Henken Bres onder ons, zeg maar.
Wilders voorstel is abject en infaam. Wie heb ik die woorden eerder horen gebruiken? Toevallig vind ik de oorbel en het kale hoofd erg horizonvervuilend, maar daar een belasting op gaan heffen, vind ik lachwekkend. Ik bedoel: wie bepaalt wat horizonvervuilend is, wie bepaalt wat een ander wel of niet mag dragen of wel of niet aan z’n oren mag hebben hangen? Overigens: als we het toch over hoofddoekjes hebben, wat doen we met de lange rokken in Uddel en de haardracht (knoetje) in Doornspijk? Ook een tax erover heen? Wat doen we met klederdracht? Alleen nog toestaan voor optredens op zomermarkten?
Toch vrees ik, dat Wilders de volgende TK-verkiezingen gaat winnen. Simpel, omdat elke andere gouvernele inspiratie ontbreekt, het huidige kabinet alsmaar voort tobt, geen keuzes maakt, belangrijke beslissingen bij andere overlegplatforms (zoals de SER) parkeert en vooral uitstelt. Dat Wilders dan de verkiezingen wint is in de eerst plaats onze eigen schuld, omdat we met elkaar vele kabinetten JP hebben mogelijk gemaakt (let wel, niet gekozen hebben!) en het anderen aan moed heeft ontbroken om eens met een echt alternatief te komen. De PvdA, SP en Groen Links bijvoorbeeld. Waarom zorgen we hier niet voor duidelijkheid zoals in een aantal andere landen: kiezen tussen rechts, confessioneel (is eigenlijk ook wel rechts) en progressief. Als het blonde gevaar uit Venlo de verkiezingen wint, zal het lastig genoeg zijn een regering te vormen, maar het CDA deinst er vast niet voor terug om deel uit te maken van een kabinet Wilders. En wie weet doet de VVD met Mark Rutte ook wel aan zo’n wangedrocht mee. En daarna gaat het dus mis, want zo’n regering en het hele volk zullen er snel achter komen, dat de PVDV hoe dan ook een one-issue partij is, die zich maar op 1 ding richt: een islamitische bevolkingsgroep het leven zuur maken. En verder niks te bieden heeft! Oh ja toch iets: de AOW op 65 jaar houden en de gezondheidszorg beter maken. Ten koste van de ontwikkelingshulp! En ten koste van “linkse hobby’s”, wat daar ook mee bedoeld mag zijn. Da’s makkelijk. Gewoon een beetje schuiven met geld zonder echte andere fundamentele visie dan haat jegens een bevolkingsgroep. Kopvoddentax? Weg met die man!

JP: geen enkele bewondering voor deze man

Nog eens: Balkenende en het volledig ontbreken van inspiratie:

Ik zeg dit niet voor de eerste keer: nog nimmer heb ik mij door Balkenende ook maar enigszins geinspireerd gevoeld. Deze professor geeft leiding aan een kabinet, of liever gezegd is de baas van een kabinet. De baas, meer niet. De man is volstrekt niet in staat iets op een simpele manier duidelijk te maken en tegen degene, die zegt “ik ken hem beter, hij moet nog even los komen”, zeg ik op mijn beurt: wordt het dan niet eens tijd, dat hij in het 4e (!) kabinet Balkenende eindelijk eens tot ontwikkeling komt. Het is een bekend fenomeen, dat onder een gebrekkige en/of inspiratieloze leider niet alleen “het volk” niet geprikkeld wordt, maar ook het managementteam om hem heen niet. Dus vallen ook mensen als Bos nogal eens weg, dat geldt evenzeer voor Rouvoet.
Kijk JP is in de eerste plaats een professor en had dat vooral moeten blijven. Ik pleit niet voor respectloze volksmennerij “a la Wilders”. Nee, ik pleit voor leidinggeven zoals Obama dat doet, waarbij ook nog maar zal moeten blijken of hij daar op lange termijn succes mee heeft. Maar Obama geeft duidelijk zijn keuzes aan, markeert een richting, die het Amerikaanse volk uit zou moeten gaan. Hij weet het ook nog eens duidelijk te formuleren en dat inspireert, het zet mensen aan het denken, het brengt mensen in beweging, het geeft “het volk” weer zelfvertrouwen, ook al omdat Obama niet nalaat duidelijk te maken, dat de uiteindelijke veranderingen, die nodig zijn, van het volk moeten komen of op z’n minst gedragen moeten zijn door het volk.
Niet zo JP. Wel eens naar een persconferentie gekeken? Of wel eens naar het wekelijkse praatje met de MP gekeken? Nee, dan heb je niks gemist. JP is een meester in het herhalen van vragen en het beperken van eventuele antwoorden (als hij daar door de interviewer echt toe gedwongen wordt) tot procedureschetsen. Wat gaat u doen aan de kredietcrisis, meneer Balkenende? “Welnu, daar moeten we goed over nadenken, daar moeten we het over hebben, we plaatsen het hoog op de agenda. We gaan de gevolgen en risico’s goed in kaart brengen, raadplegen daar ook diverse deskundigen en instituten bij. En als we alles goed hebben geinventariseerd, de voors en tegens hebben benoemd en gewogen, gaan we een beslissingsprocedure in. Dan komen er oplossingsrichtingen ter tafel, aangevuld met criteria en randvoorwaarden. En dan wordt er over beslissingen overlegd”. Met zo’n antwoord weet je dus eigenlijk nog niks, weet je alleen langs welke technische lijnen de besluitvorming na het denkproces zal verlopen. Zoals namelijk elk beslissingsproces in de leerboeken omschreven staat.
Ik denk wel eens als je met JP op vakantie zou gaan (het idee alleen al….) en je stelt hem de vraag “waar gaan we heen”, dan volgt het volgende antwoord: “Welnu, waarde van Rijswijk, daar moeten we het eens over hebben. We stappen in de auto en rijden naar het zuiden (dat is al heel wat…..) en onderweg benoemende we de alternatieven, de voor- en nadelen van elk alternatief en de aan elk alternatief verbonden kosten. Alle gegevens zetten we in een spread sheet, ik rij even langs het wetenschappelijk bureau van het CDA en ik vraag of die jongens daar er even een diagnose op los laten. Zodat we alle informatie, alle voors en tegens, grondig onderbouwd op tafel krijgen. En dan besluiten we! Op basis van consensus en op basis van ingebrachte argumenten”. Oh zo! Waar we heen gaan? Weet ik veel.

Ton van Rijswijk

Leren we ook echt van de kredietcrisis?

Ik zie het al weer helemaal voor me: de "beurzen herstellen zich" en we gaan dus weer over tot de orde van de dag: de pensioenfondsen gaan weer investeren in risicovolle beleggingen, de opties worden weer naar hartelust uitgedeeld, "sturen op korte-termijnresulaat" wordt in bedrijven weer tot "uitdaging nummer 1" verheven en de huizenprijzen stijgen enigzins. Enigzins, want de banken blijven voorshands terughoudend. Gevolg: over 3 jaar heeft de volgende minister van Financien weer een probleem met een dreigend faillisement van inmiddels weer door Wouter geprivatiseerde banken! Waarbij het de vraag is of de voorgenomen privatisering de belastingbetaler toch niet alsnog fors gaat opbreken....
Kijk, om elk misverstand te voorkomen: ik gun natuurlijk elke huizenbezitter van harte het profijt, dat men gehad heeft van de waardestijging. Al past daar natuurlijk wel de kanttekening bij, dat de financiering van een nieuwe auto of nieuwe boot niet ten laste van de renteaftrek had mogen komen, want daarvoor was die aftrek niet bedoeld. Ik gun natuurlijk elke huizenbezitter de "opleuking" van de woning in de vorm van een nieuwe keuken etc (draagt ook weer bij aan toekomstige waarde), maar iedereen zal het toch met me eens zijn, dat de waardestijging van huizen niet onbeperkt kon blijven doorgaan. Het begon met de "aflossingsvrije" hypotheek, waarvan vooral banken en makelaars profiteerden. Vervolgens werd de bouwgrond meer waard, werd grond ook sneller tot bouwgrond "verheven", begonnen ook aannemers, projectontwikkelaars, gemeenten, keukenboeren en gewone boeren aan de waardestijging te verdienen. Ontstonden de beleggingsfondsen in nieuwbouwprojecten, zowel voor vaste - als voor tijdelijke (vakantie-)bewoning. Iedereen kreeg dollartekens in de ogen en laten we wel zijn: zou ik zelf huiseigenaar geweest zijn, zou ik meeprofiteren ook niet uitgesloten hebben. Maar het was nooit de bedoeling van de aftrekbaarheid van de hypotheekrente, dat mensen, die hun huis ooit laag hadden gekocht dankzij de waardestijging (die tenslotte "vanzelf" plaatsvond)hun pensioenopbouw konden verbeteren. Er zijn immers heel wat senioren, die hun huizen met dikke winst verkocht hebben en van de opbrengst een luxe huurflat financieerden. Daar was het allemaal niet voor bedoeld.
Kortetermijn winst werd het credo van velen, niet alleen van topmanagers, die stuurden op waardestijging van hun optiepakket. Ook van gewone burgers, die "aandeelhouder" werden van bedrijven op grond van beurskoersen. Niet op grond van kennis van de betrokken bedrijven en al helemaal niet met als doel in dat bedrijf "mee te sturen" en met het oog op een redelijk rendement. Nee, rendementen van 20% of meer werden het doel en elke amateur-econoom (zijn we toch allemaal) had kunnen weten, dat zulke rendementen niet "normaal" zijn. En het dus een keer fout moet lopen, zoals het nu gegaan is.
Voorkomen van herhaling van de huidige ellende kan alleen maar op basis van twee maatregelen: beperking van de hypotheekrenteaftrek voor hogere hypotheken (laten we zeggen, begin eens bij € 700.000) en top-inkomens (laten we eens beginnen bij € 200.000) en beperking van de aandelen-handel. Zelfs economen als Heertje zijn het met me eens als ik zeg: aandelen kopen is prima, maar geen doorverkoop toestaan binnen 3 jaar na aanschaf. Dan keert "sturen" op langere termijn terug. Verbetert ook de kwaliteit van de dienstverlening van bedrijven in plaats van eenzijdige kostenreductie ter wille van de stijging van de aandeelhouderswaarde!

Tutti Frutti

Sinds 25 mei is er op het politieke strijdtoneel eigenlijk niets gebeurd, waarvan je zou kunnen zeggen - als rechtgeaard columnist - "hier hebben we een aardig onderwerpje". Niets van dat alles, Balkenende/Bos/Rouvoet blijven doorgaan met het maken van non-indruk, weten op geen enkele manier te inspireren. "Hoogtepunten" van de afgelopen maand waren: de gedeclareerde ray-ban van Bos (de Telegraaf wijdde er zelfs uiterst vette koppen aan op de eerste pagina: wakker Nederland nietwaar?), het feit, dat Rouvoet het kabinet een "onvoldoende" geeft, een ultieme vorm van christelijke zelfkastijding en Balkenende, die zich inzake Quantanamo Bay op bezoek bij Obama uitputte in volzinnen, die gebruikelijk mogen zijn in gereformeerde huize, maar voor gemiddelde Nederlanders volstrekt onbegrijpelijk zijn. Kortom: we hobbelen een beetje voort en voelen ons een beetje "stuurloos". We hopen op een "revival" van Pechtold, die als enige in dit land in staat zou moeten zijn om Wilders de wind uit de zeilen te nemen. Verdonk ook? Wie is dat dan?
Intussen worden we publicitair bezig gehouden met de laatste ontwikkelingen rond de "palingsoap" in Volendam, waar de gemiddelde dorpsbewoner het idee moet hebben, dat absoluut heel Nederland dagelijks reikhalzend uitkijkt naar volgende van de opeenvolgende fratsen van Yolanthe, Jan, Wesley, Lisa en Gerda. Jaja, ik blijf ook op de hoogte. Nadat Yolanthe eerst "vreemd" was gegaan althans "gezoend had" met Wesley (die zijn contract bij Volendam wel kan vergeten als hij straks wordt weggestuurd bij Real Madrid), blee Jan al langer een relatie te hebben met Lisa (die al een kindje had van 1 jaar van haar ex-vriend, die inmiddels Jan bijna KO geslagen heeft), heeft ook moeder Gerda Smit onverbiddellijk toegeslagen met een TV-optreden, waarin ze de diefstal van het tafelzilver uit het voormalig stulpje van het liefdesduo "onthulde". Als het waar is, kan er maar 1 ding worden vastgesteld: Jan en Yolanthe hebben hun "scheiding" niet via de notaris geregeld. In elk geval komt het nogal lachwekkend over, dat "mama" zich via shownieuws tot het "publiek" wendt. Je zou zeggen: laat Jan een advocaat zoeken en via de rechtbank het tafelzilver en de geborduurde hoeslakens terugvorderen. Een beetje rechter is in staat om vast te stellen welke afspraken wel of niet gemaakt zijn en eventueel van Yolanthe te vorderen, dat het "spul" (ma schatte zelfs een waarde van meer dan een ton, misschien wel twee ton in......) direct moet worden teruggebracht.
Intussen is er op sportgebied ook al niet veel vrolijks te beleven: de Tour is (met uitzondering van deze vrijdag, waarop een Australische Duitser eindelijk wat leuks laat zien) saaier dan ooit tevoren. Dat moet ook de reden zijn waarom Mart Smeets in het avondprogramma "sportzomer" het met een uiterst charmante Amsterdamse cardiologe "aanlegt" en een discussie opent over gezond leven, maar zichtbaar geirriteerd raakt, wanneer de aanwezige Bart Veldkamp Mart fijntjes op zijn fysieke omvang wijst.
Komkommertijd in alle opzichten. Tutti Frutti, niks nieuws.

Het kabinet laat ook niks gebeuren

Kortom: de "affaire" in Volendam overheerst de krantenkoppen. Alsof er in dit land verder niets aan de hand is. Hoogtepunten van het nieuws waren daarom in de afgelopen weken: het "falen" van de 3 toppers in Moskou (ditmaal won de kwaliteit het van de neiging om vooral "populair" te zijn) en het uit de hand lopen van de "collectieve geilheid" in Volendam, waar het eerst leek alsof Yolanthe "de vreemdgangster" was en later helder werd, dat Jan zelve van mening is, dat het gras van de buurvrouw altijd groener is. We liggen er met z'n allen wakker van, zelfs JP meende er een mening over te moeten hebben. Zou-ie beter over wezenlijker zaken kunnen hebben of is hij met het hele kabinet slechts in angstige afwachting van de voorstellen van Tante Agnes.
Ik blijf het een weinig overtuigend stel vinden, dit kabinet. Geen wonder, dat mensen zo in de armen van Geert gedreven worden. Of het moet zo zijn, dat D'66 nog gaat stijgen in populariteit. Of de zwalkende VVD, waar nog steeds de aloude Wiegel van stal gehaald wordt (het gaat wel steeds moeizamer)om de zaak wat leven in te blazen.
Overigens: de grootste fout, die de 3 regeringspartijen nu zouden kunnen maken is de plek van Neelie Kroes opeisen voor PvdA, CDA of CU! Neelie doet het hardstikke goed en dat ze VVD-er is doet daar dus niks aan af. Ideetje voor de VVD: vraag of Ben Verwaayen bereid is om straks lijststrekker te worden. Litte Ben gaat scoren, dat voorspel ik. Misschien ruimte voor terugkeer naar een links-liberaal alternatief van PvdA, VVD en D'66? Of een volledig linkse combinatie? Zou zo gek nog niet zijn.
Intussen zie ik nog geen echte aanpak van de "bonuscultuur", de echte oorzaak van de kredietcrisis. Menigeen denkt (ik hoor dat nogal eens op bijeenkomsten en verjaardagen), dat "het zich allemaal wel weer zal herstellen" en "dat het met de huizenprijzen wel weer goed komt". De wens is dan de vader van de gedachte en de gedachte is dan doorgaans niet gebaseerd op grondig economisch inzicht of besef! Want ik denk, dat wanneer we het weer uit de hand laten lopen,we over 4 of 5 jaar met een crisi zitten, die de eerste tientallen jaren niet meer oplosbaar is. Als we niet kiezen voor collectieve bescheidenheid, verandert er nooit iets in de hebberigheid en het egoisme in deze wereld.

Het ontbreekt deze regering aan visie, inspiratie en moed

Vooropgesteld zij, dat de huidige regering niet voor een eenvoudige opdracht stond. En duidelijk mag zijn, dat één socialistische partij en twee christenpartijen best op 1 lijn zouden mogen zitten, omdat solidariteit immers de basis is – of zou moeten zijn – van deze 3 “geloven”. Maar op het cruciale moment lopen de belangen toch weer zover uiteen, dat de neiging om tot compromissen te komen en de zucht naar overleven kennelijk leiden tot een pakket crisismaatregelen, dat nauwelijks krachtdadig en zeker in geen enkel opzicht inspirerend genoemd kan worden. Geen “Obama” effect dus en misschien mocht dat van deze 3 “kopstukken” ook niet worden verwacht.
Maar als je als regering meent te mogen verwachten, dat mensen ingrijpende maatregelen accepteren (draagvlak creëren heet dat), dan is het natuurlijk wel heel erg pijnlijk als je de rijke top buiten de “storm” houdt. Dan is het natuurlijk eigenlijk een beetje beledigend als je niet in één adem ook de zieke bonuscultuur aanpakt en niet de renteaftrek op uiterst hoge hypotheken aan de orde stelt. Ach gut, de bezitters van woningen met een hogere waarde dan 1 miljoen moeten een hoger huurwaardeforfait betalen. Daar zullen ze zich in Aerdenhout rot van geschrokken zijn! Simpele oplossing om de schrik te “dempen”: overleg even met je Raad van Bestuur of je Raad van Commissarissen en vraag om een verhoging van je bonus……
Ik zit nu te kijken naar het debat in het parlement en stel vast, dat de oppositie gelijk heeft met het onderstrepen van de zinloosheid van dit debat, want van Geel van het CDA begon meteen al aan te geven, dat er eigenlijk geen fundamentele ruimte is om het “pakket” bij te stellen. Dat Gert Wilders deze ondemocratische houding meteen aan de kaak stelde, was terecht. Dat hij vervolgens besloot met zijn ploeg demonstratief weg te lopen, was slechts bedoeld om “stemmen te trekken” in de eerstvolgende opiniepeilingen. Dat Verdonk besloot om “tot de laatste snik te blijven” sierde haar, al was ook haar latere inbreng op deze dag nauwelijks van inhoudelijke waarde. Jammer, dat ik geen getuige mocht zijn van die laatste snik……
Wat de fractievoorzitters van CDA, PvdA en Christen Unie ook probeerden, het werd er op deze dag in de Tweede Kamer geen seconde geloofwaardiger op: het kabinet had deze 3 fractievoorzitters bij het inhoudelijke overleg over de crisismaatregelen betrokken en dus waren ze medeverantwoordelijk. Niks “scheiding der machten”, niks kabinet regeert en tweede kamer controleert. Een wanvertoning, die nog verergerd werd, omdat men de Sociaal Economische Raad, wel de ruimte gunde om met alternatieven te komen voor de verhoging van de AOW-leeftijd naar 67 jaar. Natuurlijk werd daar door Rutte en Pechtold fijntjes alleen verwezen naar de rol van Jongerius, de FNV-voorzitter, terwijl het kabinet een alternatief gunt aan de SER en niet alleen aan het FNV. Maar je pakt natuurlijk dat stuk van de taart, dat je uitkomt in het debat. Dus werd Jongerius door Pechtold de nieuwe minister van Sociale Zaken genoemd, terwijl zij gemakshalve mensen als Rinnooy Kan buiten beschouwing lieten, hoewel volgens mij deze man voorzitter van de SER is.
Nu maakte Jongerius wel een forse uitglijder in NOVA, dat meteen na het bekend worden van het akkoord in het Catshuis, probeerde haar alternatieven voor het 67-jaar dilemma te ontlokken. En toen had ze natuurlijk gewoon moeten zwijgen. Als je van het kabinet een half jaar de tijd krijgt om met iets “leuks” te komen “in plaats van”, moet je natuurlijk niet meteen in het eerste uur van je “bedenktijd” oplossingen roepen. Zeker geen oplossingen in de sfeer van “hypotheekrenteaftrek” en verhoging van de zorgpremies……..Daar gaat het FNV namelijk helemaal niet over en daar mag de oppositie dan weer terecht heel boos over worden: want waar de oppositie min of meer de mond gesnoerd werd (al probeerden de fractievoorzitters van PvdA en CU nog wel een beetje een andere indruk te wekken ter compensatie van de onhandig acterende van Geel) komt het natuurlijk uiterst merkwaardig over als de partners in de SER die kans wel krijgen. Een beetje mediatraining voor Jongerius kan dus geen kwaad.
Maar het allesoverheersende beeld: jammer, dat deze regering niet de kans heeft gepakt om van de crisis gebruik te maken en nieuwe uitdagingen te formuleren, een nieuw economisch concept van duurzaamheid en eerlijker delen neer te leggen. Helaas het gevolg van het feit, dat we nu eenmaal vast zitten aan een meerpartijen-stelsel en daardoor niet de mogelijkheid hebben bij verkiezingen te kiezen voor een echt nieuwe aanpak. Altijd maar compromissen sluiten en polderen. Misschien moeten we toch maar eens naar een “nieuwe regering” van PvdA, SP, Groen Links en D’66. Maar dan moeten deze partijen ook eens goed nadenken over hun “linkse” stokpaardjes, die ook niet meer van deze tijd zijn. Op naar een gestuurde en gecontroleerde liberale en duurzame economie, waarin eerlijk delen (dat is niet hetzelfde als iedereen hetzelfde salaris) weer het primaat krijgt. Dus niet terug naar linkse dogma’s, maar naar een nieuw elan, zoals Obama dat propageert. En die weet ook nog eens te inspireren, mensen te begeesteren, mensen mee te krijgen. Maar waar halen wij een Obama vandaan? Laat de echte opstaan! In elk geval heeft hij geen geblondeerd haar en praat hij niet met een Limburgs accent. En een rok heeft-ie ook niet aan.

Op 15 maart met z'n allen in de Jaarbeurs

Op 15 maart zijn Els en ik weliswaar in Duitsland op bezoek bij onze vriend Volker, maar natuurlijk rijden we even heen en weer naar de Jaarbeurs, want daar heeft Rita Verdonk ons allemaal uitgenodigd om te komen "meepraten" over het toekomstig beleid van TON. Een paar tipjes van haar sluier heeft ze al opgelicht en dat leidt tot het volgende onthutsende beeld:

- Ze gaat een Nationale Investeringsbank oprichten en stopt daar zo even 50 miljard van de pensioenfondsen in. Om garant te kunnen staan voor leningen van banken. 50 miljard van pensioenfondsen, die net van Donner 5 jaar de tijd hebben gekregen om weer op de 105%-norm te komen. Rita kan niet alleen helemaal niet rekenen, maar is ook echt compleet geschuffeld! Spelen met het toch al "verkwistte" geld van gepensioneerden en a.s. gepensioneerden;
- De opbrengst van de verkoop van energiemaatschappijen (zoals NUON) wordt van de provincies (die er bijvoorbeeld infrastructuur mee zouden kunnen financieren) "weggehaald" en ingebracht bij de nieuwe NIB (die onder haar regering was opgeheven....);
- Bij de banken moeten echte "professionals" worden belast met de leiding en geen "vakbondsmensen" (zoals Wouter Bos die nu benoemt. Wist niet, dat Gerrit Zalm zo'n felle ex-FNV-er was, maar accoord, kennis van feiten is nooit de sterkste kant van Rita geweest. A propos: wat die "echte" professionals ons de afgelopen tijd voor trauma's hebben bezorgd is tante Rita even vergeten;
- Als de interviewer (Sven Kokkelman) oppert, dat het nu toch ook tijd wordt om na te denken over een mogelijke oliecrisis (waarvan deskundigen opperen, dat die er ook nog aan zit te komen), reageert Rita vrolijk, dat we "ook nog maar eens kritisch moeten kijken naar de omvang van het ambtenarenapparaat", want "1 miljoen" is natuurlijk te veel. Als Sven vraagt hoeveel er dan uit moeten, komt ze niet verder dan "moeten we even naar kijken". Gaan we wellicht op 15 maart met z'n allen in de Jaarbeurs uitmaken ;
- De overdrachtsbelasting van 6% moet eraf, de huizenmarkt moet weer gestimuleerd worden, zegt Rita vrolijk. "Er wordt momenteel geen huis verkocht...." zegt ze er deskundig bij. Deskundig? Dat krijg je als je je laat adviseren door een gesjeesde politie-inspecteur en een schatrijke makelaar uit Noordwijk.....

Mijn conclusie: Rita Verdonk is niet alleen een uiterst verwerpelijk fenomeen, die nog steeds maar 1 ambitie heeft en dat is haar zelve, maar ze kan noch rekenen, noch feiten onderkennen. Laten we in vredesnaam dit mens de rug toekeren en wegblijven van de Jaarbeurs! We zitten met twee "engerds" opgescheept: 1 die niets meer weet te zeggen dan dat-ie niet van de Koran houdt en 1 die vooral van zichzelf houdt. Probleem is, dat we nog met iemand opgescheept zitten: een volstrekt inspiratieloze premier, die ook niet veel verder komt dan de vragen van journalisten herhalen. Maar liever doorgaan met de huidige regering dan geconfronteerd worden met een van deze twee.

Geert in Italie en "wakker Nederland"

Geert Wilders wordt in Italie wel toegelaten. Zie het bericht in de Telegraaf:

ROME - PVV-leider Geert Wilders is donderdagochtend zonder problemen Italië binnengekomen. Dat heeft hij laten weten. Wilders zou in Rome een prijs ontvangen en zijn anti-Koranfilm Fitna vertonen, hetgeen hij ook gedaan heeft.

Voor 35 belangstellenden, heb ik begrepen.......

Dat in Italie iets anders gedacht wordt dan in Engeland, mag geen verbazing wekken met Berlusconi aan het hoofd. Overigens gaat het om het in ontvangst nemen van de Oriana Fallaci Free Speech Award. Oriana Fallaci, een bekend journaliste en schrijfster (die ook slaagde in het interviewen van PLO-leider Arafat) staat bekend om haar kritiek op de islam. Een "thuiswedstrijd" dus voor blonde Gert uit de polder. Misschien kan hij en passant ook even bij Benedictus langs fietsen om hem te wijzen op de pijnlijke ontkenning van de holocaust door die Engelse bisschop. Als je toch in de buurt bent...

Er moet een rechts "geluid" komen (ook al volgens Sorensen) ter compensatie van "de linkse kerk" in Hilversum. Nou is die kwalificatie, ook al vaak geuit door dezelfde Wilders, volkomen uit de lucht gegrepen en een product van "gekleurd naar dingen kijken", maar het verhindert mensen niet om dit vooroordeel overeind te houden. En mensen geloven het nog ook! Zo werd iemand afgelopen week op straat geinterviewd over de a.s. omroep "wakker Nederland". De mevrouw in kwestie beweerde zonder enige schroom of twijfel, dat Femke Halsema drie keer per week optrad bij Pauw & Witteman, dat dus ook "links" moet zijn. Die mevrouw kijkt dus nooit of kan niet zo heel goed tellen of heeft voortdurend de verkeerde bril op.
Ik maak me zorgen over de huidige ontwikkeling m.b.t. de publieke opinie. De uitingen van mensen als Wilders, Sorensen en evenzeer Verdonk zijn gevaarlijk, bevestigen de onterechte angst bij mensen. Zeker in deze tijd van een enorme financiele crisis (die iedereen raakt) en de neiging bij veel mensen om de oplossingen te zoeken in de makkelijkste richtingen (ontwikkelingshulp, publieke omroep, pensioenen, uitkeringen etc "als het mij maar niet raakt"...), is het zoeken naar slachtoffers gemakkelijk. Slachtoffers zitten dan uiteraard volgens Wilders, Sorensen, Verdonk en de hoofdredacteur van de Telegraaf (ook al zo'n enge man) bij de "linkse kerk". Wat dat dan ook moge zijn. Of bij de "vreemdelingen" of bij de "zwarten". Laten we juist in een tijd van crisis waakzaam en kritisch blijven en ons niet te gemakkelijk laten meeslepen door deze volksmenners, die steeds feller en brutaler worden in hun bewoordingen, kijk maar hoe bijvoorbeeld Wilders acteert in de Tweede Kamer.

Geeft de paus leiding aan een criminele organisatie?

Twee afschuwelijke incidenten zijn aanleiding voor een bijna-scheuring in de katholieke kerk: de affaire Williamson en de affaire Eluana Englaro. Incidenten, die mij verleiden tot het stellen van bovenvermelde vraag. Het gaat natuurlijk te ver om het vaticaan een criminele organisatie te noemen, maar om deze column scherp te beginnen is de titelkeuze nuttig.
Wat de affaire Williamson betreft (de bisschop, die beweert, dat de gaskamers niet bestaan hebben en er "slechts" (let op het subtiele woordje "slechts") 300.000 joden zouden zijn omgekomen in WO II: het is natuurlijk volstrekt helder, dat of deze paus niet goed is voorgelicht door zijn naaste medewerkers of zelf een uiterst merkwaardige opvatting heeft over het wel of niet acceptabel zijn van geloofsmanagers. Het eerste weiger ik te geloven, zo naïef kan het Vaticaanmanagement niet zijn. Nee, terwille van het "weer terughalen" van 300.000 conservatief gelovigen (goed voor het evenwicht in de kerk, die als de dood is voor enige vorm van "verlichting")wordt ook de terugkeer van een bisschop geaccordeerd, die op z'n minst vervolgd zou moeten worden. Nu is-ie inmiddels uit z'n functie van manager van een Argentijns seminarie gezet, maar da's dus niet genoeg. Wil de katholieke kerk geloofwaardig blijven dan is er maar een oplossing: een paus, die spijt betuigt en die de moed heeft om toe te geven, dat-ie een bijna onvergeeflijke fout gemaakt heeft. Dat dringt temeer, omdat de bisschop in kwestie een dringend verzoek van Benedictus om zijn mening te herzien, naast zich neer heeft gelegd. In een bedrijf word je dan meteen op staande voet ontslagen, maar bij het Vaticaan wordt het dan alleen maar stil en "denken ze er nog even over na". Schande, vandaar de kop van deze column.
Nu komt het het Vaticaan goed uit, dat er nog een andere affaire aan de orde is, de zaak van Eluana Englaro. Wat zich rond deze comapatiënte afspeelt is te walgelijk voor woorden. Eluana ligt na een ongeluk met de auto van haar vader al 17 jaar in coma, is dus een plantje, dat kunstmatig gevoed wordt. Nee, werd, want een paar weken geleden kreeg de vader van Eluana toestemming van de rechtbank om de kunstmatige voeding en ademhaling te laten verwijderen, zodat zijn dochter rustig kon inslapen. Maar de kliniek in Lecco (vlak bij de plaats waar onze vrienden een huis in de bergen hebben) weigerde aan het verzoek van de vader te voldoen. Zij werd verplaatst naar een kliniek in Udine, die wel aan het verzoek wilde voldoen. Het vertrek uit Lecco werd begeleid door gelovigen (???), die de meest afschuwelijke dingen naar de vader riepen. Moordenaar en zo. Het Vaticaan zag de verplaatsing naar Udine (waar het management kennelijk - heel verstandig - de wens van pa belangrijker vindt dan de opvattingen van de kerktop) niet zitten en begon een media-offensief. Dat geen grenzen kende en te walgelijk voor woorden was. Het Vaticaan slaagde erin de publieke opinie te beïnvloeden (gesteund door de Berlusconi gefinancierde media, waar zelfs de met hun stevige borsten pronkende presentatrices van praatprogramma's een mening over de zaak hadden......)en toen begon Berlusconi zich met de zaak te bemoeien. Hij kwam met een decreet, dat de euthanasie in Udine (Eluana is inmiddels al 4 dagen "ontkoppeld" van de apparatuur)moest verbieden, maar de president van de Reppublica Italia weigerde te tekenen. En Silvio ging (vrijwel zeker hing Benedictus elke dag aan de telefoon)alle grenzen te buiten, beweerde zelfs voor de TV, dat Eluana nog kinderen zou kunnen krijgen. De idioot! Vandaag wordt er dus in het Italiaanse parlement een wet behandeld, die dezelfde functie heeft als het decreet, maar die niet kan worden geweigerd door de president als die aangenomen wordt.
Mijn conclusie is 2-erlei: in de eerste plaats geeft de paus leiding aan een criminele organisatie, want wie zo weinig respect toont voor de integere en oprechte wil van een vader, is crimineel, temeer daar ook nog eens wordt getolereerd, dat de holocaust ontkend wordt. In de tweede plaats zouden de andere Europese landen een procedure moeten beginnen om Italie uit de Europese Unie te stoten. Want in Italie bestaat geen "scheiding der machten", zoals dat binnen Europa als principe gehanteerd wordt. Waarom zou je m.b.t. Turkijke bedenkingen koesteren en Italie met die walgelijke president en dito paus wel binnen de muren houden?
Overigens: Italie is een door mij zeer geliefd land: mooie natuur, gastvrijheid en we hebben er prima vrienden, die er overigens niet anders over denken dan wij. Ik blijf er dus heen gaan. Maar wel met steeds meer tegenzin.

Jan Peter als rentmeester

We weten natuurlijk al lang, dat onze regering destijds helemaal fout zat met het betuigen van openlijke steun aan de inval van de VS en Engeland in Irak. Da's niks nieuws. Dat toegeven en de besluitvorming open en inzichtelijk maken is iets, dat met name Jan Peter (onze grote "inspirerende" roerganger....) maar lastig blijft vinden. Als een uiterst behendige gereformeerde blijft hij om de hete brij draaien. En als het hem al niet lukt om met het herhalen van de door journalisten gestelde vragen (want daar is hij een meester in)de echte discussie te ontlopen, bedenkt hij het argument van de kredietcrisis als motief om de beerput niet echt open te gooien. Want dat het toch om een klein beerpuntje of een groot gapend beergat moet gaan, zou je zo langzamerhand toch wel gaan denken. Als je als premier steeds wegtrekkende bewegingen blijft maken, ook al verpak je die in fraaie academisch gefundeerde en in gerefomeerde "nonverbale communicatie" verpakte volzinnen, gaat het volk toch zo langzamerhand denken, dat je iets te verbergen hebt. Toch de benoeming van Jaap de "goede hoop" tot secretary-general van de NATO? Zo'n gekke gedachte is dat tenslotte niet! En nooit bewijsbaar zo'n deal: wij stemmen in met jullie inval en jullie stimuleren de benoeming van ons Japie. Kun je altijd blijven ontkennen, want de motieven voor zo'n benoeming zijn nooit in de stukken terug te vinden, hooguit de formele procedure.
Als je niks te verbergen hebt, gooi je alle gordijnen open en haal je alle sloten van alle deuren. Daarvoor hebben wij de parlementaire democratie meneer JP! Ik weet wel, dat juffrouw Hamer (wat een zwakke tante is die PvdA-fractievoorzitter toch, zag haar stuntelen bij Pauw & Witteman)het ook met u eens is en natuurlijk staan ook de fracties van de CU en het CDA achter u, maar da's vanuit hun geloofsachtergrond begrijpelijk. Immers zij geloven er blindelings in, dat u uw rentmeestersrol (soort vertegenwoordiger van God op aarde) integer vervult. Zo lang u maar verantwoording aflegt aan uw God, is het wel goed. Maar meneer JP, we leven wel in een parlementaire democratie, waar wetten en opvattingen gelden, die een hogere prioriteit hebben dan uw verantwoordingslijntje naar boven. Niks rentmeesterschap, gewoon de volledige waarheid naar de Tweede Kamer. En gewoon op straat en in de krant. En niks geen hooggeleerde senior voor je karretje spannen. Misschien dat die Davids toch met duidelijkheid komt. Maar ik denk het niet. Is die nog behendiger in het formuleren van mistige volzinnen dan JP? Kan haast niet, maar in dat geval vrees ik het ergste.

Bestaat objectieve journalistiek nog?

Afgelopen week publiceerde het AD/Haagsche Courant een verslag van de nieuwjaarsreceptie van ADO den Haag. Juist ja, die club, die de gemeenschap de afgelopen 10 jaar al 50 miljoen gekost heeft........
De voorzitter presenteerde een "hosanna-stemming", maakte een "grap" over de mogelijkheden van ADO Den haag: "de vraag is wie er eerder Europees gaat spelen, de ADO Den Haag vrouwen of de mannen". Was een grapje natuurlijk! Zei hij! Maar dat was het natuurlijk niet, het was een zorgvuldig geregisseerde tekst, die garant moet staan voor het groeien van een illusie. De betrokken journalist deed in zijn artikel er nog een schepje boven op en schetste een sfeerbeeld, waarin ADO den haag de "toekomst" eigenlijk al in de zak heeft: de financien zijn op orde, Marc v.d. Kallen heeft de touwtjes strak in handen, de Gemeente pakte zijn verantwoordeliijkheid etc etc. Hosanna, het wachten is op de wonderen, die nog staan te gebeuren. V.d. Kallen deed dat trouwens niet minder in een interview, dat dezelfde krant een week eerder met hem had en waarin onze geldschieter doodleuk beweerde, dat ADO den haag nu eenmaal voor honderduizenden Hagenaars "van belang was". Honderdduizenden Hagenaars? Ik had verwacht, dat deze "weldoener" als financier beter zou kunnen tellen, want ik kom niet verder dan een paar honderd dol-enthousiasten. En het plezier voor die paar honderd heeft ons als gemeenschap inmiddels 50 miljoen gekost. Van zo'n bedrag kunnen heel wat bijstandsgezinnen profiteren, kunnen heel veel zorghuizen een face-lift krijgen, kunnen muziekgezelschappen en -festivals profiteren, zouden amateursportverenigingen langer kunnen leven enz enz.
Ik blijf het een luchtballon vinden dat ADO den Haag. Waar financiers en voorzitters overspannen verwachtingen etaleren en de waarheid geweld aandoen. Zelfs het "linker rijtje" lijkt mij een overtrokken ambitie....
Wat ik overigens het allerergste vind is de kritiekloze houding van de betrokken (sport-)journalist, die zich ernstig zou mogen afvragen of hij nu in de eerste plaats journalist is of PR-medewerker van Marc v.d. Kallen!