maandag 28 september 2009

Marco Borsato is sympathiek! Maar onschuldig?

Er spoelt een golf van warm medelijden over Marco Borsato, onze nationale troetelbeer, heen. Collectief medeleven over de pech, die hem overkomen is, over het "onrecht", dat hem door directeuren en wellicht mede-aandeelhouders zou zijn aangedaan. De tranen springen ons massaal in de ogen als we begrijpen, dat Leontien en de kindjes zich straks zullen moeten verplaatsen in een VW Polo of nog erger een Peugeot 107. Nu ben ik de laatste om Marco een onaardige vent te vinden, hij heeft in muzikaal en organisatorisch opzicht het nodig gepresteerd, ik draai de DVD's van zijn Symfonica in Rosso tot vervelens toe. Artistiek een geweldenaar. Maar je kunt je vertillen, muzikale en filmische creativiteit staat nog niet garant voor een goed geborgd financieel management. Er zijn voor mij twee mogelijke oorzaken waardoor Borsato financieel uitgegleden kan zijn: gebrek aan inzicht en toezicht of grootheidswaanzin (teveel willen, slapend rijk worden etc). Ik denk positief, dus ik hoop nee veronderstel, dat de eerste orzaak bij Marco's mismanagement gespeeld heeft.
Kijk, het is eigenlijk simpel: je bent aandeelhouder van een bedrijf (da's dus niet hetzelfde als scharrelen op de beurs!), waarvan je toekomst verwacht. je bent zelfs groot-aandeelhouder, in het geval van Marco, samen met 3 anderen. Als aandeelhouders stel je een directie of een raad van bestuur aan en je zorgt voor toezicht. Dat wil zeggen: of je treedt zelf op als commissaris of je benoemt een commissaris, die voor jou ervoor zorgt, dat jouw strategie uitgevoerd wordt en dat de financiele spelregels daarbij toegepast worden. En da's allemaal niet gebeurd, want het ontbrak Marco zelf aan dit soort managementvaardigheden en aan tijd. Dat zal wellicht ook voor de andere aandeelhouders (zoals Gloria en v.d. Boog) gegolden hebben en dan is het debacle verklaarbaar. Want dan gaan (zoals zo vaak) je directieleden en je managers hun gang: verzinnen zelf doelstellingen, sturen op korte termijn, dromen van grotere auto's (zoals ook Joop v.d. Ende terecht opmerkte) en van grotere jaccuzi's. En dan gaat het dus mis. Zoals het al zoveel mis is gegaan en zoals al zoveel bedrijven en BV's hebben bijgedragen aan de kredietcrisis, die natuurlijk niet alleen aan de banken verweten kan worden. Gebrek aan toezicht van de aandeelhouders zelve en hebzucht, gecombineerd met een verkeerd optimisme, dat alles wat je handen aanraken, kan veranderen in goud! Andre Rieu: het debacle van Borsato zou een waarschuwing voor je moeten zijn: groei niet te groot, maar het niet steeds mooier, houd het overzichtelijk en beheersbaar. En neem genoegen met een "redelijk" rendement. Dat laatste zou eigenlijk voor alle ondernemers moeten gelden! Niet meer sturen op "snel rijk worden", maar op een redelijk rendement....

De macht van de kopvoddentax

De kopvoddentax

Tijdens onze vakantie in Spanje heb ik natuurlijk wel degelijk het nieuws gevolgd, zo ook Prinsjesdag, de troonrede en de algemene beschouwingen. Wat het laatste betreft: iedereen was weer nieuwsgierig naar de volgende “act”, die Wilders zou opvoeren, want tenslotte heeft hij de Tweede Kamer zo langzamerhand tot een theater gemaakt. Nu kwam hij met een “kopvoddentax”, een slecht bedachte grap, want geen mens kan zich voorstellen, dat de man zoiets zelf serieus neemt. In de eerste plaats is het nogal makkelijk, zo niet beledigend, om een hoofddoekje als “kopvod” te kwalificeren. Ik kan mij herinneren, dat mijn moeder vroeger ook wel eens een hoofddoekje droeg. Gewoon, omdat dat toen “in” was en een zekere bescherming bood. In de tweede plaats is zijn voorstel lastig controleerbaar, want wat doe je met de vrouw, die een hoofddoekje draagt, omdat ze de gevolgen van een chemokuur een beetje wil bedekken. In de derde plaats is het de vraag of zoveel mensen zich aan een hoofddoekje storen. Hij noemt het horizonvervuiling, maar terecht constateerde Femke Halsema (of was het Agnes Kant), dat “waterstofperoxide” ook horizonvervuilend kon werken, daarmee doelend op de blondering, die Wilders wekelijks toepast. In de vierde plaats leidt een dergelijk voorstel af van de echte problemen in dit land en dat is ook precies hetgeen Wilders graag wil: suggereer, dat het probleem vooral bij een bepaalde bevolkingsgroep of een bepaalde geloofsgroep ligt en je hebt een deel van het volk aan je voeten. Want reken maar, dat een niet gering deel van ons volk er serieus op in gaat. De Henken Bres onder ons, zeg maar.
Wilders voorstel is abject en infaam. Wie heb ik die woorden eerder horen gebruiken? Toevallig vind ik de oorbel en het kale hoofd erg horizonvervuilend, maar daar een belasting op gaan heffen, vind ik lachwekkend. Ik bedoel: wie bepaalt wat horizonvervuilend is, wie bepaalt wat een ander wel of niet mag dragen of wel of niet aan z’n oren mag hebben hangen? Overigens: als we het toch over hoofddoekjes hebben, wat doen we met de lange rokken in Uddel en de haardracht (knoetje) in Doornspijk? Ook een tax erover heen? Wat doen we met klederdracht? Alleen nog toestaan voor optredens op zomermarkten?
Toch vrees ik, dat Wilders de volgende TK-verkiezingen gaat winnen. Simpel, omdat elke andere gouvernele inspiratie ontbreekt, het huidige kabinet alsmaar voort tobt, geen keuzes maakt, belangrijke beslissingen bij andere overlegplatforms (zoals de SER) parkeert en vooral uitstelt. Dat Wilders dan de verkiezingen wint is in de eerst plaats onze eigen schuld, omdat we met elkaar vele kabinetten JP hebben mogelijk gemaakt (let wel, niet gekozen hebben!) en het anderen aan moed heeft ontbroken om eens met een echt alternatief te komen. De PvdA, SP en Groen Links bijvoorbeeld. Waarom zorgen we hier niet voor duidelijkheid zoals in een aantal andere landen: kiezen tussen rechts, confessioneel (is eigenlijk ook wel rechts) en progressief. Als het blonde gevaar uit Venlo de verkiezingen wint, zal het lastig genoeg zijn een regering te vormen, maar het CDA deinst er vast niet voor terug om deel uit te maken van een kabinet Wilders. En wie weet doet de VVD met Mark Rutte ook wel aan zo’n wangedrocht mee. En daarna gaat het dus mis, want zo’n regering en het hele volk zullen er snel achter komen, dat de PVDV hoe dan ook een one-issue partij is, die zich maar op 1 ding richt: een islamitische bevolkingsgroep het leven zuur maken. En verder niks te bieden heeft! Oh ja toch iets: de AOW op 65 jaar houden en de gezondheidszorg beter maken. Ten koste van de ontwikkelingshulp! En ten koste van “linkse hobby’s”, wat daar ook mee bedoeld mag zijn. Da’s makkelijk. Gewoon een beetje schuiven met geld zonder echte andere fundamentele visie dan haat jegens een bevolkingsgroep. Kopvoddentax? Weg met die man!

JP: geen enkele bewondering voor deze man

Nog eens: Balkenende en het volledig ontbreken van inspiratie:

Ik zeg dit niet voor de eerste keer: nog nimmer heb ik mij door Balkenende ook maar enigszins geinspireerd gevoeld. Deze professor geeft leiding aan een kabinet, of liever gezegd is de baas van een kabinet. De baas, meer niet. De man is volstrekt niet in staat iets op een simpele manier duidelijk te maken en tegen degene, die zegt “ik ken hem beter, hij moet nog even los komen”, zeg ik op mijn beurt: wordt het dan niet eens tijd, dat hij in het 4e (!) kabinet Balkenende eindelijk eens tot ontwikkeling komt. Het is een bekend fenomeen, dat onder een gebrekkige en/of inspiratieloze leider niet alleen “het volk” niet geprikkeld wordt, maar ook het managementteam om hem heen niet. Dus vallen ook mensen als Bos nogal eens weg, dat geldt evenzeer voor Rouvoet.
Kijk JP is in de eerste plaats een professor en had dat vooral moeten blijven. Ik pleit niet voor respectloze volksmennerij “a la Wilders”. Nee, ik pleit voor leidinggeven zoals Obama dat doet, waarbij ook nog maar zal moeten blijken of hij daar op lange termijn succes mee heeft. Maar Obama geeft duidelijk zijn keuzes aan, markeert een richting, die het Amerikaanse volk uit zou moeten gaan. Hij weet het ook nog eens duidelijk te formuleren en dat inspireert, het zet mensen aan het denken, het brengt mensen in beweging, het geeft “het volk” weer zelfvertrouwen, ook al omdat Obama niet nalaat duidelijk te maken, dat de uiteindelijke veranderingen, die nodig zijn, van het volk moeten komen of op z’n minst gedragen moeten zijn door het volk.
Niet zo JP. Wel eens naar een persconferentie gekeken? Of wel eens naar het wekelijkse praatje met de MP gekeken? Nee, dan heb je niks gemist. JP is een meester in het herhalen van vragen en het beperken van eventuele antwoorden (als hij daar door de interviewer echt toe gedwongen wordt) tot procedureschetsen. Wat gaat u doen aan de kredietcrisis, meneer Balkenende? “Welnu, daar moeten we goed over nadenken, daar moeten we het over hebben, we plaatsen het hoog op de agenda. We gaan de gevolgen en risico’s goed in kaart brengen, raadplegen daar ook diverse deskundigen en instituten bij. En als we alles goed hebben geinventariseerd, de voors en tegens hebben benoemd en gewogen, gaan we een beslissingsprocedure in. Dan komen er oplossingsrichtingen ter tafel, aangevuld met criteria en randvoorwaarden. En dan wordt er over beslissingen overlegd”. Met zo’n antwoord weet je dus eigenlijk nog niks, weet je alleen langs welke technische lijnen de besluitvorming na het denkproces zal verlopen. Zoals namelijk elk beslissingsproces in de leerboeken omschreven staat.
Ik denk wel eens als je met JP op vakantie zou gaan (het idee alleen al….) en je stelt hem de vraag “waar gaan we heen”, dan volgt het volgende antwoord: “Welnu, waarde van Rijswijk, daar moeten we het eens over hebben. We stappen in de auto en rijden naar het zuiden (dat is al heel wat…..) en onderweg benoemende we de alternatieven, de voor- en nadelen van elk alternatief en de aan elk alternatief verbonden kosten. Alle gegevens zetten we in een spread sheet, ik rij even langs het wetenschappelijk bureau van het CDA en ik vraag of die jongens daar er even een diagnose op los laten. Zodat we alle informatie, alle voors en tegens, grondig onderbouwd op tafel krijgen. En dan besluiten we! Op basis van consensus en op basis van ingebrachte argumenten”. Oh zo! Waar we heen gaan? Weet ik veel.

Ton van Rijswijk