Wat jarenlang ontkend werd, in de eerste plaats door de Horeca zelf, is nu door het CBS (Centraal Bureau Statistiek) vastgesteld: vanaf 1998 heeft de Horeca de prijzen met gemiddeld 44% verhoogd ten opzichte van een inflatie van 25%! Pieken waren er in 2002, bij de invoering van de euro (!) en een tweede piek deed zich voor in 2006. Kortom: de inkomsten van de Horeca zijn gemiddeld met 18% harder gestegen dan de inflatie. En maar klagen over teruglopende klandizie! En maar de schuld geven aan het rookverbod, dat kort geleden ingevoerd werd.
We hebben het er onderling, op verjaardagen en partijen vaak over gehad. Ik weet nog goed, dat Els en ik in Antwerpen waren voor een korfbal-interland, die ik in 2002 voor Langs de Lijn moest verslaan en geconfronteerd werden met de prijs van een voorgerecht (een simpele carpaccio), die een week eerder 9,95 gld kostte en nu ineens € 9,95.
We begrepen, dat er in de horeca een schreeuwend tekort was aan "omrekenmachines" in die tijd, waardoor de horeca-bazen problemen hadden met het omrekenen! Wat overigens "opa" Koos nog voor de invoering van de euro moeiteloos uit z'n hoofd deed....
Bij ontstentenis van capabele omrekenmachines werd het "f" teken gewoon vervangen door een "€" teken en dat verklaart het feit, dat uit eten gaan vandaag de dag "gewoon niet leuk" meer is en dat is het eigenlijk al jaren niet. Jammer, dat het altijd ontkend is, ook door de toenmalige minister van Financien, die nu weer baas wordt van het "nieuwe" ABN AMRO.
Als het CBS nu ook nog even de prijsstijgingen analyseert in de bloemenhandel en in de schoenenbranche, dan weten we alsnog, dat we gelijk hebben met ons eigen gevoel, dat er om ons heen op een schaamteloze manier is geprofiteerd van de invoering van de euro. Zo werd in de afgelopen jaren de horeca rijk van de euro en bedacht de rest van de wereld allerlei financiele trucs om "slapend" rijk te worden. En zitten wij met de gebakken peren. En die peren zijn ook al zuur geworden....
maandag 24 november 2008
dinsdag 11 november 2008
6 miljoen "oude" schuld
Bij ADO den Haag hebben ze weer iets nieuws bedacht: de schuld van 6 miljoen, die plotseling vastgesteld is, heeft de nieuwe eigenaar als "oude schuld" gekwalificeerd. En heeft-ie erbij gezegd: heeft geen gevolgen voor de investeringsmogelijkheden voor de toekomst. Kijk dat noem ik nou creatief boekhouden. Je hebt een tegenvaller van een paar miljoen. Je zegt er niet bij waardoor die is ontstaan, maar spreekt geruststellende woorden tot diegenen, die hun hand ophouden of dat van plan zijn overmorgen te doen.
Ik vind het wel creatief en ik ga dat morgen ook doen in ons gezin: alle tegenvallers noem ik "oude" schuld en ik besluit toch een nieuwe auto te kopen. Ga naar de bank om geld te lenen. De bank zegt: "helaas zien wij bij het BKR, dat er nog een schuld openstaat". "Ja, maar dat is een oude schuld", reageer ik creatief. "Oh", zegt de bank, "dan is er niets aan de hand, u krijgt de lening voor uw nieuwe auto".
Blijf ik toch zitten met die twee vragen: wie lost nou die oude schuld af en waarom heb ik die niet eerder ontdekt. Probleem in huize van Rijswijk dus.
Geen probleem bij ADO den haag. Want omdat het een "oude schuld" betreft, wordt er meteen gewezen naar de Gemeente den Haag. Die immers - kennelijk - voor alle "oude schulden" wordt aangewezen als probleemoplosser. Nou heeft de gemeente den Haag nog voor 500 miljoen "lang geld" uitstaan en voor 400 moljoen "kort geld", dus ach die 6 miljoen ADO-schuld kan er nog wel vanaf. En ze hebben toch ook nog 10 miljoen tegoed van de Icesave-bank en dat gaan ze samen met Noord-Holland binnenkort "even" incasseren, dus da's een "eitje". Blijft die tweede vraag: waar komt die "oude" schuld vandaan? Vroeger noemden we dat gewoon een "lijk in de kast". Heeft die nieuwe financier van ADO bij de overname van de boedel toch even niet opgelet! Heeft-ie toch niet die scherpe accountant ingehuurd, die de boeken zorgvuldig zou hebben moeten nakijken? Of heeft-ie bij het beschikbaar stellen van zijn miljoenen destijds als bij de gemeente den Haag bedongen, dat "lijken in de kast alsnog voor rekening van de gemeente den Haag zouden komen". Niet ongebruikelijk bij dergelijke operaties. En is-ie daarom zo makkelijk geneigd om te spreken over "oude" schuld?
Want "oude schuld" is voor de gemeenschap en "nieuwe schuld" betaalt hij.
En meteen is iedereen, die een ADO den Haag-petje draagt,een seizoenkaart gekocht heeft en/of droomt van een competitie waarin geel-groen echt een rol gaat spelen, er als de kippen bij om vast te stellen, dat "de gemeente den Haag" ADO den Haag niet kan laten vallen. Maar hoe vaak blijven we dat nou eigenlijk zeggen?
Ik vind het wel creatief en ik ga dat morgen ook doen in ons gezin: alle tegenvallers noem ik "oude" schuld en ik besluit toch een nieuwe auto te kopen. Ga naar de bank om geld te lenen. De bank zegt: "helaas zien wij bij het BKR, dat er nog een schuld openstaat". "Ja, maar dat is een oude schuld", reageer ik creatief. "Oh", zegt de bank, "dan is er niets aan de hand, u krijgt de lening voor uw nieuwe auto".
Blijf ik toch zitten met die twee vragen: wie lost nou die oude schuld af en waarom heb ik die niet eerder ontdekt. Probleem in huize van Rijswijk dus.
Geen probleem bij ADO den haag. Want omdat het een "oude schuld" betreft, wordt er meteen gewezen naar de Gemeente den Haag. Die immers - kennelijk - voor alle "oude schulden" wordt aangewezen als probleemoplosser. Nou heeft de gemeente den Haag nog voor 500 miljoen "lang geld" uitstaan en voor 400 moljoen "kort geld", dus ach die 6 miljoen ADO-schuld kan er nog wel vanaf. En ze hebben toch ook nog 10 miljoen tegoed van de Icesave-bank en dat gaan ze samen met Noord-Holland binnenkort "even" incasseren, dus da's een "eitje". Blijft die tweede vraag: waar komt die "oude" schuld vandaan? Vroeger noemden we dat gewoon een "lijk in de kast". Heeft die nieuwe financier van ADO bij de overname van de boedel toch even niet opgelet! Heeft-ie toch niet die scherpe accountant ingehuurd, die de boeken zorgvuldig zou hebben moeten nakijken? Of heeft-ie bij het beschikbaar stellen van zijn miljoenen destijds als bij de gemeente den Haag bedongen, dat "lijken in de kast alsnog voor rekening van de gemeente den Haag zouden komen". Niet ongebruikelijk bij dergelijke operaties. En is-ie daarom zo makkelijk geneigd om te spreken over "oude" schuld?
Want "oude schuld" is voor de gemeenschap en "nieuwe schuld" betaalt hij.
En meteen is iedereen, die een ADO den Haag-petje draagt,een seizoenkaart gekocht heeft en/of droomt van een competitie waarin geel-groen echt een rol gaat spelen, er als de kippen bij om vast te stellen, dat "de gemeente den Haag" ADO den Haag niet kan laten vallen. Maar hoe vaak blijven we dat nou eigenlijk zeggen?
zaterdag 8 november 2008
Peter in de schaduw van Wouter: het moet niet gekker worden....
Vanmorgen las ik een artikel in het AD, waarin duidelijk werd, dat de achterban van het CDA zich zorgen begint te maken over het feit, dat Wouter Bos teveel "de show steelt" in de kredietcrisis. Zorgen over het feit, dat Peter Jan Balkenende teveel op de achtergrond lijkt te opereren. Ach gut...
Het is onmiskenbaar waar, dat Wouter deze weken meer in de "spotlights" staat. Het is ook waar, dat hij lijkt te groeien in zijn rol van "crisismanager". Het werd ook wel tijd, dat we hem een beetje meer gingen zien, dat hij een beetje meer "smoel" kreeg. Hij vaart er wel bij en ook de PvdA lijkt er van te profiteren in de polls, wat die overigens waard mogen zijn. De PvdA lijkt zelfs weer terug te keren op het zetelaantal, dat men had direct na de laatste verkiezingen. Dat is nog steeds veel minder dan men een jaar eerder had bij de gemeenteraadsverkiezingen, maar wel veel meer dan de meest negatieve polls van voor de kredietcrisis. Da's allemaal leuk voor Wouter en nog meer leuk voor de PvdA, maar het blijft afwachten of zijn crisismanagement (dat-ie natuurlijk niet in z'n eentje uitgevoerd heeft) op langere termijn het effect sorteert, dat we ervan hopen. Of het er op de beurzen echt anders toe zal gaan, of er echt een einde komt aan dat waanzinnige bonussysteem en of er echt een einde komt aan de windhandel, blijft natuurlijk allemaal de vraag. Maar voorlopig scoort-ie wel. En dat doet pijn in katholieke, hervormde en gereformeerde huize. Vooral in gereformeerde huize, want dat is de thuisbasis van PJ.
Voor mij is het simpel: PJ zal nooit scoren, zal nooit een inspirator worden, zal altijd een MP blijven, waarvan we zeggen: is-er nog, wat fluister-ie nou weer, is-ie weer vragen aan het herhalen en problemen aan het formuleren?
Kijk volgens mij is het simpel: Obama is niet gemaakt, maar is zoals hij zich voordoet. Hij is niet het product van een leger Amerikaanse spin-doctors, maar is in de eerste plaats zichzelf, in de eerste plaats oorspronkelijk. Je kunt tien Jacken de Vries en Kayen vd Linde er tegen aan gooien, maar PJ zal nooit de man worden, waar we met z'n allen achter aan hollen, zal nooit de man worden, die ons kan inspireren. PJ zal vooral zichzelf blijven, ook al doe je er aan de achterkant een opwindsleutel of nieuwe batterijen in. PJ zal eeuwig zichzelf blijven, daar zal het CDA het mee moeten doen. Zoals TON het zal moeten doen met Rita Verdonk. Wordt ook nooit echt wat, ook niet als je er weer nieuwe batterijen in stopt.
Het is onmiskenbaar waar, dat Wouter deze weken meer in de "spotlights" staat. Het is ook waar, dat hij lijkt te groeien in zijn rol van "crisismanager". Het werd ook wel tijd, dat we hem een beetje meer gingen zien, dat hij een beetje meer "smoel" kreeg. Hij vaart er wel bij en ook de PvdA lijkt er van te profiteren in de polls, wat die overigens waard mogen zijn. De PvdA lijkt zelfs weer terug te keren op het zetelaantal, dat men had direct na de laatste verkiezingen. Dat is nog steeds veel minder dan men een jaar eerder had bij de gemeenteraadsverkiezingen, maar wel veel meer dan de meest negatieve polls van voor de kredietcrisis. Da's allemaal leuk voor Wouter en nog meer leuk voor de PvdA, maar het blijft afwachten of zijn crisismanagement (dat-ie natuurlijk niet in z'n eentje uitgevoerd heeft) op langere termijn het effect sorteert, dat we ervan hopen. Of het er op de beurzen echt anders toe zal gaan, of er echt een einde komt aan dat waanzinnige bonussysteem en of er echt een einde komt aan de windhandel, blijft natuurlijk allemaal de vraag. Maar voorlopig scoort-ie wel. En dat doet pijn in katholieke, hervormde en gereformeerde huize. Vooral in gereformeerde huize, want dat is de thuisbasis van PJ.
Voor mij is het simpel: PJ zal nooit scoren, zal nooit een inspirator worden, zal altijd een MP blijven, waarvan we zeggen: is-er nog, wat fluister-ie nou weer, is-ie weer vragen aan het herhalen en problemen aan het formuleren?
Kijk volgens mij is het simpel: Obama is niet gemaakt, maar is zoals hij zich voordoet. Hij is niet het product van een leger Amerikaanse spin-doctors, maar is in de eerste plaats zichzelf, in de eerste plaats oorspronkelijk. Je kunt tien Jacken de Vries en Kayen vd Linde er tegen aan gooien, maar PJ zal nooit de man worden, waar we met z'n allen achter aan hollen, zal nooit de man worden, die ons kan inspireren. PJ zal vooral zichzelf blijven, ook al doe je er aan de achterkant een opwindsleutel of nieuwe batterijen in. PJ zal eeuwig zichzelf blijven, daar zal het CDA het mee moeten doen. Zoals TON het zal moeten doen met Rita Verdonk. Wordt ook nooit echt wat, ook niet als je er weer nieuwe batterijen in stopt.
donderdag 6 november 2008
Leve het EPD
Ik was er aanvankelijk wel enthousiast over: de realisatie van het EPD, het electronisch patienten dossier. Heb er inmiddels enige ervaring mee hoe lastig het kan zijn om van arts naar arts te verhuizen en steeds dezelfde vragen te moeten beantwoorden of steeds nieuwe formulieren te moeten invullen met identieke vragen. Het is gewoon handig als de ene zorgverlener kan beschikken over dezelfde relevante medische informatie als de ander. Op basis van actueel bijgewerkte bestanden. Kan de efficiency in de gezondsheidszorg alleen maar ten goede komen toch?
Maar dan wekt de brief van minister Klink enige verbazing, zo niet behoorlijke verontwaardiging. Want waarom stuurt een zich zelf en de democratie respecterende minister een brief naar alle Nederlanders, terwijl de wetgeving de Tweede Kamer nog niet is gepasseerd, terwijl er nogal wat discussie is over het tempo, dat zijn ministerie met dit project wil realiseren en over de veiligheid van het EPD-systeem. Er zijn vragen over de stabiliteit van het toekomstig systeem, vragen over de privacy-bescherming, over de veiligheid m.b.t. toegankelijkheid, over de basisvraag welke relevante informatie er nu wel of niet in wordt opgenomen. Allemaal vragen, die eerst om een overtuigend antwoord vragen alvorens tot wetgeving over te gaan en medelanders te informeren. Voorbarig dus die brief. Maar ook merkwaardig qua inhoud, want met name de bezwaarprocedure is "boeiend". Je moet er nogal wat voor doen om bezwaar te willen maken. Je moet er zelfs nogal wat voor over hebben als je wat kindertjes op de wereld hebt gezet: per kind een geboortenuittreksel. Da's leuk: voldoen je aan de Rouvoet-norm van gemiddeld 4,2 kind per gezin en mag je je vervolgens blauw betalen om bezwaar te maken tegen opname van de kindgegevens in het EPD. Principieel onjuist: bezwaar maken hoort makkelijk te zijn, zonder drempels, zonder al teveel belemmerende kosten. We hebben onze buiken barstens vol van die walgelijke 0900-nummers, van al die menu's, die je moet doorlopen als je bij de eerste de beste dienstverlener een klacht wilt indienen of gewoon een vraag wilt stellen en dan legt minister Klink een financiële barrière. Dom. Niet goed over nagedacht. Inmiddels al weer gecorrigeerd door het ministerie in de pers, maar het maakt wel argwanend. Welk trucje verzint zo'n minister vervolgens?
Geen misverstand: op zich is de gedachte om essentiële medische informatie op te nemen in een EPD, dat voor relevante zorgverleners toegankelijk is! Maar wel goed beveiligen en voorkomen, dat de eerste de beste zorgverzekeraar ook inzage krijgt, omdat er beveiligingslekken in het systeem zitten. En voorkomen, dat alle medische informatie beschikbaar is voor elke zorgverlener. Ik bedoel maar: is het relevant, dat het viagra-gebruik van mijn collega ook zichtbaar wordt voor de fysiotherapeut, die hem van een ischias probeert af te helpen? Nee! Hoewel: als je ischias hebt zijn lastige sexuele inspanningen so wie so niet aan te raden, maar dat kun je ook zelf beslissen, heb je de therapeut niet voor nodig, nietwaar.
Ik hoop op wijsheid van deze minister, op wijsheid van de Landelijke Huisartsen Vereniging, op wijsheid van het Landelijk Patiënten Platform en op overkoepelende wijsheid van de Tweede Kamer. Er zijn in dit land iets teveel automatiseringsprojecten mislukt om in blind vertrouwen "ja" te zeggen.
Maar dan wekt de brief van minister Klink enige verbazing, zo niet behoorlijke verontwaardiging. Want waarom stuurt een zich zelf en de democratie respecterende minister een brief naar alle Nederlanders, terwijl de wetgeving de Tweede Kamer nog niet is gepasseerd, terwijl er nogal wat discussie is over het tempo, dat zijn ministerie met dit project wil realiseren en over de veiligheid van het EPD-systeem. Er zijn vragen over de stabiliteit van het toekomstig systeem, vragen over de privacy-bescherming, over de veiligheid m.b.t. toegankelijkheid, over de basisvraag welke relevante informatie er nu wel of niet in wordt opgenomen. Allemaal vragen, die eerst om een overtuigend antwoord vragen alvorens tot wetgeving over te gaan en medelanders te informeren. Voorbarig dus die brief. Maar ook merkwaardig qua inhoud, want met name de bezwaarprocedure is "boeiend". Je moet er nogal wat voor doen om bezwaar te willen maken. Je moet er zelfs nogal wat voor over hebben als je wat kindertjes op de wereld hebt gezet: per kind een geboortenuittreksel. Da's leuk: voldoen je aan de Rouvoet-norm van gemiddeld 4,2 kind per gezin en mag je je vervolgens blauw betalen om bezwaar te maken tegen opname van de kindgegevens in het EPD. Principieel onjuist: bezwaar maken hoort makkelijk te zijn, zonder drempels, zonder al teveel belemmerende kosten. We hebben onze buiken barstens vol van die walgelijke 0900-nummers, van al die menu's, die je moet doorlopen als je bij de eerste de beste dienstverlener een klacht wilt indienen of gewoon een vraag wilt stellen en dan legt minister Klink een financiële barrière. Dom. Niet goed over nagedacht. Inmiddels al weer gecorrigeerd door het ministerie in de pers, maar het maakt wel argwanend. Welk trucje verzint zo'n minister vervolgens?
Geen misverstand: op zich is de gedachte om essentiële medische informatie op te nemen in een EPD, dat voor relevante zorgverleners toegankelijk is! Maar wel goed beveiligen en voorkomen, dat de eerste de beste zorgverzekeraar ook inzage krijgt, omdat er beveiligingslekken in het systeem zitten. En voorkomen, dat alle medische informatie beschikbaar is voor elke zorgverlener. Ik bedoel maar: is het relevant, dat het viagra-gebruik van mijn collega ook zichtbaar wordt voor de fysiotherapeut, die hem van een ischias probeert af te helpen? Nee! Hoewel: als je ischias hebt zijn lastige sexuele inspanningen so wie so niet aan te raden, maar dat kun je ook zelf beslissen, heb je de therapeut niet voor nodig, nietwaar.
Ik hoop op wijsheid van deze minister, op wijsheid van de Landelijke Huisartsen Vereniging, op wijsheid van het Landelijk Patiënten Platform en op overkoepelende wijsheid van de Tweede Kamer. Er zijn in dit land iets teveel automatiseringsprojecten mislukt om in blind vertrouwen "ja" te zeggen.
Abonneren op:
Posts (Atom)