Ik zie het al weer helemaal voor me: de "beurzen herstellen zich" en we gaan dus weer over tot de orde van de dag: de pensioenfondsen gaan weer investeren in risicovolle beleggingen, de opties worden weer naar hartelust uitgedeeld, "sturen op korte-termijnresulaat" wordt in bedrijven weer tot "uitdaging nummer 1" verheven en de huizenprijzen stijgen enigzins. Enigzins, want de banken blijven voorshands terughoudend. Gevolg: over 3 jaar heeft de volgende minister van Financien weer een probleem met een dreigend faillisement van inmiddels weer door Wouter geprivatiseerde banken! Waarbij het de vraag is of de voorgenomen privatisering de belastingbetaler toch niet alsnog fors gaat opbreken....
Kijk, om elk misverstand te voorkomen: ik gun natuurlijk elke huizenbezitter van harte het profijt, dat men gehad heeft van de waardestijging. Al past daar natuurlijk wel de kanttekening bij, dat de financiering van een nieuwe auto of nieuwe boot niet ten laste van de renteaftrek had mogen komen, want daarvoor was die aftrek niet bedoeld. Ik gun natuurlijk elke huizenbezitter de "opleuking" van de woning in de vorm van een nieuwe keuken etc (draagt ook weer bij aan toekomstige waarde), maar iedereen zal het toch met me eens zijn, dat de waardestijging van huizen niet onbeperkt kon blijven doorgaan. Het begon met de "aflossingsvrije" hypotheek, waarvan vooral banken en makelaars profiteerden. Vervolgens werd de bouwgrond meer waard, werd grond ook sneller tot bouwgrond "verheven", begonnen ook aannemers, projectontwikkelaars, gemeenten, keukenboeren en gewone boeren aan de waardestijging te verdienen. Ontstonden de beleggingsfondsen in nieuwbouwprojecten, zowel voor vaste - als voor tijdelijke (vakantie-)bewoning. Iedereen kreeg dollartekens in de ogen en laten we wel zijn: zou ik zelf huiseigenaar geweest zijn, zou ik meeprofiteren ook niet uitgesloten hebben. Maar het was nooit de bedoeling van de aftrekbaarheid van de hypotheekrente, dat mensen, die hun huis ooit laag hadden gekocht dankzij de waardestijging (die tenslotte "vanzelf" plaatsvond)hun pensioenopbouw konden verbeteren. Er zijn immers heel wat senioren, die hun huizen met dikke winst verkocht hebben en van de opbrengst een luxe huurflat financieerden. Daar was het allemaal niet voor bedoeld.
Kortetermijn winst werd het credo van velen, niet alleen van topmanagers, die stuurden op waardestijging van hun optiepakket. Ook van gewone burgers, die "aandeelhouder" werden van bedrijven op grond van beurskoersen. Niet op grond van kennis van de betrokken bedrijven en al helemaal niet met als doel in dat bedrijf "mee te sturen" en met het oog op een redelijk rendement. Nee, rendementen van 20% of meer werden het doel en elke amateur-econoom (zijn we toch allemaal) had kunnen weten, dat zulke rendementen niet "normaal" zijn. En het dus een keer fout moet lopen, zoals het nu gegaan is.
Voorkomen van herhaling van de huidige ellende kan alleen maar op basis van twee maatregelen: beperking van de hypotheekrenteaftrek voor hogere hypotheken (laten we zeggen, begin eens bij € 700.000) en top-inkomens (laten we eens beginnen bij € 200.000) en beperking van de aandelen-handel. Zelfs economen als Heertje zijn het met me eens als ik zeg: aandelen kopen is prima, maar geen doorverkoop toestaan binnen 3 jaar na aanschaf. Dan keert "sturen" op langere termijn terug. Verbetert ook de kwaliteit van de dienstverlening van bedrijven in plaats van eenzijdige kostenreductie ter wille van de stijging van de aandeelhouderswaarde!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten