Het ontbreekt deze regering aan visie, inspiratie en moed

Vooropgesteld zij, dat de huidige regering niet voor een eenvoudige opdracht stond. En duidelijk mag zijn, dat één socialistische partij en twee christenpartijen best op 1 lijn zouden mogen zitten, omdat solidariteit immers de basis is – of zou moeten zijn – van deze 3 “geloven”. Maar op het cruciale moment lopen de belangen toch weer zover uiteen, dat de neiging om tot compromissen te komen en de zucht naar overleven kennelijk leiden tot een pakket crisismaatregelen, dat nauwelijks krachtdadig en zeker in geen enkel opzicht inspirerend genoemd kan worden. Geen “Obama” effect dus en misschien mocht dat van deze 3 “kopstukken” ook niet worden verwacht.
Maar als je als regering meent te mogen verwachten, dat mensen ingrijpende maatregelen accepteren (draagvlak creëren heet dat), dan is het natuurlijk wel heel erg pijnlijk als je de rijke top buiten de “storm” houdt. Dan is het natuurlijk eigenlijk een beetje beledigend als je niet in één adem ook de zieke bonuscultuur aanpakt en niet de renteaftrek op uiterst hoge hypotheken aan de orde stelt. Ach gut, de bezitters van woningen met een hogere waarde dan 1 miljoen moeten een hoger huurwaardeforfait betalen. Daar zullen ze zich in Aerdenhout rot van geschrokken zijn! Simpele oplossing om de schrik te “dempen”: overleg even met je Raad van Bestuur of je Raad van Commissarissen en vraag om een verhoging van je bonus……
Ik zit nu te kijken naar het debat in het parlement en stel vast, dat de oppositie gelijk heeft met het onderstrepen van de zinloosheid van dit debat, want van Geel van het CDA begon meteen al aan te geven, dat er eigenlijk geen fundamentele ruimte is om het “pakket” bij te stellen. Dat Gert Wilders deze ondemocratische houding meteen aan de kaak stelde, was terecht. Dat hij vervolgens besloot met zijn ploeg demonstratief weg te lopen, was slechts bedoeld om “stemmen te trekken” in de eerstvolgende opiniepeilingen. Dat Verdonk besloot om “tot de laatste snik te blijven” sierde haar, al was ook haar latere inbreng op deze dag nauwelijks van inhoudelijke waarde. Jammer, dat ik geen getuige mocht zijn van die laatste snik……
Wat de fractievoorzitters van CDA, PvdA en Christen Unie ook probeerden, het werd er op deze dag in de Tweede Kamer geen seconde geloofwaardiger op: het kabinet had deze 3 fractievoorzitters bij het inhoudelijke overleg over de crisismaatregelen betrokken en dus waren ze medeverantwoordelijk. Niks “scheiding der machten”, niks kabinet regeert en tweede kamer controleert. Een wanvertoning, die nog verergerd werd, omdat men de Sociaal Economische Raad, wel de ruimte gunde om met alternatieven te komen voor de verhoging van de AOW-leeftijd naar 67 jaar. Natuurlijk werd daar door Rutte en Pechtold fijntjes alleen verwezen naar de rol van Jongerius, de FNV-voorzitter, terwijl het kabinet een alternatief gunt aan de SER en niet alleen aan het FNV. Maar je pakt natuurlijk dat stuk van de taart, dat je uitkomt in het debat. Dus werd Jongerius door Pechtold de nieuwe minister van Sociale Zaken genoemd, terwijl zij gemakshalve mensen als Rinnooy Kan buiten beschouwing lieten, hoewel volgens mij deze man voorzitter van de SER is.
Nu maakte Jongerius wel een forse uitglijder in NOVA, dat meteen na het bekend worden van het akkoord in het Catshuis, probeerde haar alternatieven voor het 67-jaar dilemma te ontlokken. En toen had ze natuurlijk gewoon moeten zwijgen. Als je van het kabinet een half jaar de tijd krijgt om met iets “leuks” te komen “in plaats van”, moet je natuurlijk niet meteen in het eerste uur van je “bedenktijd” oplossingen roepen. Zeker geen oplossingen in de sfeer van “hypotheekrenteaftrek” en verhoging van de zorgpremies……..Daar gaat het FNV namelijk helemaal niet over en daar mag de oppositie dan weer terecht heel boos over worden: want waar de oppositie min of meer de mond gesnoerd werd (al probeerden de fractievoorzitters van PvdA en CU nog wel een beetje een andere indruk te wekken ter compensatie van de onhandig acterende van Geel) komt het natuurlijk uiterst merkwaardig over als de partners in de SER die kans wel krijgen. Een beetje mediatraining voor Jongerius kan dus geen kwaad.
Maar het allesoverheersende beeld: jammer, dat deze regering niet de kans heeft gepakt om van de crisis gebruik te maken en nieuwe uitdagingen te formuleren, een nieuw economisch concept van duurzaamheid en eerlijker delen neer te leggen. Helaas het gevolg van het feit, dat we nu eenmaal vast zitten aan een meerpartijen-stelsel en daardoor niet de mogelijkheid hebben bij verkiezingen te kiezen voor een echt nieuwe aanpak. Altijd maar compromissen sluiten en polderen. Misschien moeten we toch maar eens naar een “nieuwe regering” van PvdA, SP, Groen Links en D’66. Maar dan moeten deze partijen ook eens goed nadenken over hun “linkse” stokpaardjes, die ook niet meer van deze tijd zijn. Op naar een gestuurde en gecontroleerde liberale en duurzame economie, waarin eerlijk delen (dat is niet hetzelfde als iedereen hetzelfde salaris) weer het primaat krijgt. Dus niet terug naar linkse dogma’s, maar naar een nieuw elan, zoals Obama dat propageert. En die weet ook nog eens te inspireren, mensen te begeesteren, mensen mee te krijgen. Maar waar halen wij een Obama vandaan? Laat de echte opstaan! In elk geval heeft hij geen geblondeerd haar en praat hij niet met een Limburgs accent. En een rok heeft-ie ook niet aan.