Die directeur van dat Amersfoortse verpleeghuis kwam het persoonlijk vertellen vorige week bij Knevel & vd Brink. Probeerde persoonlijk duidelijk te maken, dat het besluit om een "nee-tenzij" in te voeren toch vooral het resultaat was geweest van een uiterst en vooral integere afweging. Er was zelfs met de patientenraad over van gedachten gewisseld! En dat zijn stelling, dat "reanimeren" boven de 70 jaar een verhoogd risico met zich meebracht, gebaseerd zou zijn om breed wetenschappelijk onderzoek, fors onderuit gehaald werd, mocht de goede man niet van zijn stuk brengen: er was zorgvuldig afgewogen!
Inmiddels heeft de Gezondheidsinspectie ingegrepen, na ampel onderzoek vastgesteld, dat de besluitvorming in dat Amersfoortse tehuis niet zorgvuldig is geweest en heeft de directeur besloten zijn absoluut bedenkelijke besluit in te trekken.
Hoe kan iemand dit bedenken? Hoe kan een gezondheidsmanager dit bedenken? Dat kun je alleen bedenken als je manager bent van een instituut, dat kennelijk een groter rendement moet of wil halen. Dat kostenreductie als hoogste doelstelling van gezondheidsmanagement heeft benoemd! Dat heeft vastgesteld, dat reanimeren geld kost en investering in apparatuur. Dat die investeringen een deel uitmaken van de kostenkant van de boekhouding en dat de de kostenpagina klein moet zijn om aan het eind van het jaar de bonus voor de directie zeker te stellen.
Nee, tenzij, ik ken er nog wel een paar!
- mensen, die boven de 40 hun been breken, niet meer gipsen, maar alleen maar krukken verhuren, tenzij ze alsnog verklaren liever in het gips te gaan
- bejaarden, die incontinent zijn, voortdurend in een hangmat boven een visvijver hangen, tenzij ze kenbaar te maken liever een plastic broekje aan te krijgen
- mensen, die aangereden worden en meer dan 2 ledematen breken, meteen een goedkope begrafenis aanbieden, tenzij ze roepen toch liever in het gips te gaan
- mensen, die een hartdefect krijgen meteen van de machine afhalen, tenzij ze helder maken toch liever die stent geplaatst te krijgen
- mensen, die dreigen te verdrinken, gewoon naar de bodem laten dalen, tenzij er een schriftelijke verklaring op het lijf is bevestigd, dat ze graag aan de kant gehaald worden
Ik ken er nog een: deze directeur onmiddellijk op straat gooien, tenzij hij aangeeft voor eigen rekening de eerste 10 re-animatiecursussen voor zijn personeel te willen betalen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten